مجمع المسائل-ج2-ص125
س 315 – هر گاه شخصى طعامى را از كسى غصب كند و به عنوان مال شخصى خود باسم مهمانى مثلا به ديگرى به خوراند در حاليكه خورنده طعام جاهل به‌غصبى بودن طعام باشد آيا غاصب ضامن است يا خورنده طعام.
ج – در فرض سؤال هر دو ضامنند ومالك ميتواند به هر يك از آنها كه بخواهد مراجعه كند و غرامت بگيرد ولى قرار ضمان بر غاصب است پس اگر رجوع به خورنده طعام نمود و غرامت را از او گرفت خورنده طعام هم مى‌تواند به غاصب كه او رامغرور نموده رجوع كند ومعادل آنچه به مالك داده از غاصب بگيرد.
س 316 – هر گاه ديوار بطرف راه خراب شود ومال يا نفسى بواسطه آن تلف شود آيا صاحب ديوار ضامن است يا خير.
ج – اگر صاحب ديوار از اول آنرا كج ومايل بطرف راه ساخته يا اين كه بعدا بسمت راه كج شده وبا تمكن از خراب كردن آنرا خراب نكرده و با قدرت بر اعلام، اعلام ننموده صاحب ديوار ضامن است والا ضامن نيست وهم چنين اگر تلف مستند به تقصير واقدام خود تلف شونده يا صاحب مال باشد صاحب ديوار ضامن نيست.
س 317 – هر گاه صاحب ديوار چيزى را روى ديوار بگذارد وآن چيز از روى ديوار بيفتد ونفس يا مالى تلف شود آيا صاحب ديوار ضامن است يا خير.
ج – در فرض سؤال اگر صاحب ديوار آن چيز را منحرف بسمت راه گذاشته يا طورى قرار داده كه حتما مى‌افتد ويا در معرض افتادن مى‌باشد ضامن است والا ضامن نيست.
س 318 – هر گاه كسى طعام را غصب كند وآنرا به مالك طعام بخوراند در حاليكه مالك نمى‌داند مثلا بعنوان مهمان نمودن آنرا جلو مالك بگذارد آيا غاصب ضامن است يا خير.
ج – در فرض سؤال غاصب ضامن است.