پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص90

كه ده تومان سود آن يكصد تومان است كه اول برداشته است ولى‌ شرط وقرار داد زيادى‌ ابدا در بين نبوده فقط از خارج مطلب معلوم است كه پول را با نزول مى‌دهد آيا شرعا اين معامله صحيح است يا نه ودر صورتى‌ كه معامله ربوى‌ باشد چنانچه مديون ده تومان اضافه را در قلب خود بخشيد بدائن آيا معامله باشكال بر نمى‌خورد در صورتى‌ كه از اظهار آن بزبان معذور باشد.

ج – در فرض مذكور معامله ربوى‌ وحرام است و صورتى‌ كه مديون قصد داشته باشد كه زياده را بعنوان هبه يا نحو آن بدهد معامله از جهت عدم تطابق بين ايجاب وقبول باطل است.

س 217 – آيا مى‌توان با رئيس شعبه بانك عوض معامله ربوى‌ بيع شرط كرد يا نه.

ج – در صورتى‌ كه مدعى‌ اذن از ما فوق كه صاحب اختيار است باشد قول او حجت است و معامله بيع شرط صحيح است.

س 218 – شخصى‌ بمنظور سرمايه گذارى‌ پول قرض مى‌كند ودر شرائط كنونى‌ مجبور است كه بازاء آن ربحى‌ بپردازد حال اگر اين عمل شخص بصورت نيمه اجبارى‌ باشد مثلا شركت مسافر برى‌ داشته وهر دو سه سال هم بايد ماشين را عوض كند يعنى‌ خريد قديمى‌ را چون مستهك مى‌شود مجبور است كه تجديد كندو الاحتمال ورشكستگى‌ ميرود و براى‌ اين موضوع پول به اندازه كافى‌ ندارد وناچار است متوسل بوام با بهره بشود ودر صورت عدم اخذ وام متحمل زيان فراوان در شغل مشروع خودش كه بآن مشغول است خواهد شد بنابر اين شخص مرتكب گناه شده ودر نتيجه اين وام بصورت پول حرام وارد اموالش خواهد شد يا نه.

ج – اينگونه اضطرار موجب جواز ربا نمى‌شود واگر از اشخاص قرض مى‌كند ممكن است بنحو بيع شرط معامله نمايد يا اين كه يكى‌ از ماشينها را بقرض دهنده بمبلغى‌ كه مورد حاجت او است بفروشد وبعد از او بمبلغ بيشتر نسيه بخرد.

س 219 – شخصى‌ براتى‌ بر عهده ديگرى‌ در شهر ديگرى‌ ببانك مى‌دهد