مجمع المسائل-ج2-ص57
س 138 – زيد اجاره يك سال مورد بيع شرط را مصالحه كرد به مستأجر به مبلغ دويست تومان هنوز مدت اجاره تماما منقضى نشده بيع مزبور را فسخ نموده در اين صورت مستحق تمام مال الاجاره است يا بعض آنرا بالنسبه ج – در فرض مسأله مال الاجاره در مدت قبل از فسخ بيع مال مشترى است ونسبت ببعد از فسخ احوط آنست كه مصالح ومتصالح با يكديگر به مصالحه و مراضاة عمل نمايند.
س 139 – هر گاه انسان براى كارى اجير شود وبدون امر مستأجر كار ديگرى براى او انجام دهد آيا استحقاق اجرت دارد يا خير و آيا فرقى بين صورت عمد وصورت اشتباه هست يا نه.
ج – در مورد سؤال چنانچه مستأجر اجاره را فسخ كند موجر استحقاق چيزى ندارد وفرقى بين عمد و اشتباه نيست لكن مستأجر مى‌تواند اجاره را فسخ نكند و مطالبه عوض فائت يعنى اجرة المثل عمل فوت شده را بنمايد كه در اين صورت موجر مستحق اجرة المسماة است.
س 140 – هر گاه انسان مر كوبى را بمنظور حمل بار در وقت معينى به‌محلى اجاره نمايد ودر همان وقت بجاى حمل بار خودش سوار شود يا اين كه بمنظور سوار شدن اجاره كند وبا آن بار حمل كند وخودش سوار نشود آيا علاوه بر اجرة المسماة لازم است اجرة المثل منفعتى را كه استيفاء نموده نيز بپردازد يا خير وفرقى بين عمد و اشتباه در اين جهت هست يا نه.
ج – در مورد سؤال چنانچه تفاوتى بين اجرة منفعت مورد اجاره و منفعتى كه استيفاء نموده نباشد يا اجرت منفعت مورد اجاره بيشتر باشد غير از اجرة المسماة چيزى بر او نيست و اگر تفاوت باشد بايد علاوه براجرة المسماة ما به التفاوت را نيز بدهد پس اگر مركوب را براى حمل بار در وقت معينى به‌صد تومان مثلا اجارهنموده وبدون حمل خودش سوار شده واجرت سوار شدن يكصد و پنجاه تومان مثلا