پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص45

ج – هر مقدارى‌ كه ربا از اشخاص گرفته اگر آنها را ولو اجمالا مى‌شناسد بايد بخود آنها يا بورثه آنها بپردازد ويا از آنها استرضاء كند واگر بهيچ وجه صاحبان آنرا نمى‌شناسد ولى‌ مقدارى‌ كه ربا گرفته مى‌داند حكم مجهول المالك را دارد وبايد از طرف صاحبان آن بفقير غير سيد صدقه دهد واگر نه مقدار ونه صاحب آن ولو اجمالا معلوم نيست وبا اموال حلال ديگر خود مخلوط است بايد تخميس نمايد.

س 104 – كسيكه از جهت جهل و نادانى‌ قمار كرده است وفعلا مى‌خواهد توبه كند راه نجات او چيست نسبت بآنچه از دست او رفته ويا بدست او آمده ولى‌ صاحب پول را نمى‌شناسد چه عملى‌ انجام دهد كه توبه او قبول شود.

ج – نسبت بآنچه از دست او رفته فقط توبه كند ونسبت بآنچه از مردم پيش او هست يا تلف كرده ضامن شده اگر صاحبش را نمى‌داند و مقدارش را مى‌داند مظالم بدهد واگر حرام مخلوط بمال حلالش شده ومقدار معلوم نيست وصاحب مال هم معلوم نيست خمس اين مال را بدهد وتوبه كند.

س 105 – اگر كسى‌ در معامله دروغ بگويد وبعد روى‌ آن قسم ياد كند اين معامله چه صورت دارد.

ج – گناه كرده اما معامله صحيح است.

س 106 – شخصى‌ با بهائى‌ معامله نموده فعلا آن شخص فوت شده وفرزند آن شخص مى‌خواهد از ورثه بهائى‌ حليت بطلبد ولى‌ نمى‌داند در موقع معامله پول يا جنس بهائى‌ مرتد مال زمان اسلامش بوده كه مال ورثه شده يا بعد از ار تداد آن پول را پيدا كرده و معامله نموده است.

ج – با عدم علم بغصب بودن اموال مذكوره تصرف در آنها جائز است وشخص