پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص33

ذى‌ رحم اگر عين آن موجود باشد كسيكه بخشيده مى‌تواند پس بگيرد واگر موجود نيست حقى‌ ندارد.

(شرط در ضمن عقد)

س 71 – معمول است در قولنامه‌ها مى‌نويسند اگر هر يك از متبايعين تا فلان مدت از آنچه در اين ورقه نوشته شده تخلف كرد ويا معامله را بهم زد مبلغ هزار تومان مثلا دادنى‌ باشد آيا اين قرار داد شرعى‌ والتزام بآن واجب است يا خير.

ج – اگر در ضمن عقد لازمى‌ اين شرط را كرده باشند لازم الوفاء است.

س 72 – مالك قريه به رعايا اعلام كرده است هر كس در ملك من عمارتى‌ بسازد ويا باغى‌ احداث نمايد واز ملك من بقريه ديگر كوچ كند حق فروش اعيان احداث شده را ندارد ورعيت هم باغ و عمارتى‌ احداث كرده تير ودرب وپنجره عمارت ومو باغ را مالك داده يا رعيت اينها را از جاى‌ ديگر خريدارى‌ نموده ودر عمارت وباغ بكار برده است اگر رعيت بقريه ديگرى‌ كوچ كند بايدبا مالك مصالحه كنند يا رعيت حقى‌ ندارد.

ج – اگر درب وتير وپنجره وامثال آنها را مالك داده و به رعيت نبخشيده ملك مالك است ورعيت حقى‌ بآنها ندارد واما اگر اعيان مذكوره مال خود رعيت بوده مجرد اعلام مذكور موجب خروج از ملك او نمى‌شود بلى‌ اگر در ضمن عقد لازم رعيت ملتزم شده كه با كوچ كردن واگذار بمالك نمايد واجب است بر او مطابق شرط عمل نمايد.

س 73 – قولنامه‌اى‌ كه در عصر فعلى‌ رايج شده شرعيت دارد يا نه مثلا فعلا جنس را مى‌فروشد بمبلغ معينى‌ ومشروط بر اين كه تا يك هفته ديگر هر كدام از بايع ومشترى‌ پشيمان شدند مبلغى‌ دادنى‌ باشند آيا اگراين شرط بنحو شرط نتيجه باشد مثلا گفته شود مبلغى‌ كه آقاى‌ مشترى‌ ببايع از بابت قيمت جنس داده است ثلث آن پس داده نشود صحيح است يا نه؟