پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج2-ص31

معلوم نيست احياء همه قطعات باشد مگر آن كه آب احداث كرده باشد ومهيا كرده باشد زمين را براى‌ زراعت بلى‌ اگر شخص متصدى‌ اين امر قدرت بر احياء جميع اراضى‌ مذكوره داشته باشد اين درخت كارى‌ و خيابان بندى‌ حيازت است و به حيازت انسان اولى‌ بتصرف وتملك مى‌شود و در اين صورت مى‌تواند حق حيازت و اولويت خود را بغير واگذار كند ووجهى‌ بگيرد لكن قبل از احياء اصل ملك را نمى‌تواند بفروشد.

(بيع بشرط)

س 68 – باغى‌ را به بيع شرط مى‌فروشيم مثلا هزار تومان وشرط مى‌كنيم كه بعد از دو سال اگر اين پول را داديم باغ مال خودمان باشد وآن باغ را اجاره مى‌كنيم به دويست تومان اين معامله چه صورت دارد.

ج – چنانچه بيع كند وشرط نمايد در ضمن آن اشكالى‌ ندارد ومنافع آن نيز تا فسخ نكرده مال خريدار است واجاره آن صحيح است.

س 69 – زيد ملكى‌ را بمبلغ معين بعمرو فروخت وعمرو هم مقدارى‌ از آن مبلغ را بزيد پرداخت نموده واز تتمه قيمت آن مقدار چهار رأس گوسفند را عمرو بعنوان دندان براى‌ زيد بذمه خود گرفته كه ساليانه مقدار دو من كره بزيد بدهد وهر وقت بقيه پول زيد را پرداخت كرد گوسفند مذكور بملك خودشبر گردد وزيد هيچ گونه حقى‌ به گوسفند عمرو نداشته باشد در اين صورت اين معامله دندان قرار دادن گوسفند باين نحو صحيح است يا نه.

ج – اگر مقصود اين است كه چهار رأس گوسفند معين خارجى‌ را زيد از عمرو بمبلغ باقيمانده ثمن ملك خريده ودر ضمن عقد شرط كرده باشند كه در صورتى‌ كه تا مدت معين آن وجه را داد عمرو اختيار فسخ داشته باشد معامله صحيح است وشرط نيز در ضمن عقد بيع بنحو مفروض مانعى‌ ندارد.

س 70 – مبلغى‌ در حدود سيصد ريال بكسى‌ قرض دادم ويك باب خانه از