مجمع المسائل-ج1-ص545
ج – در فرض سؤال، هيچ يك از زوج و زوجه محصن نيستند اگر چه زوجه قبل از تمام شدن عده رجوع به بذل نموده باشد.
بلى چنانچه زوج بعد از رجوع زوجه به بذل و رجوع او به زوجه دخول نمايد بعد از دخول و تمكن از دخول بعدى محصن است و در اين فرض زوجه نيز محصنه است.
س 18 – هر گاه زن در عده وفات شوهر زنا دهد آيا محصنه است يا خير؟.
ج – محصنه نيست.
س 19 – مردى كه زنى را بعقد انقطاعى خود در آورده هر گاه مرتكب زنا شود آيا محصن است يا خير؟ و همچنين زنى كه بعقد انقطاعى مردى در آمده اگر زنا كند محصنه است يا خير؟.
ج – مرد مذكور محصن نيست و زن هم معلوم نيست محصنه باشد.
س 20 – هر گاه زوج در مدت چهار ماه، زوجه دائمى خود را وطى نكند اگر پس از چهار ماه، زوجه زنا دهد محصنه است يا خير؟.
ج – در فرض سؤال محصنه نيست.
س 21 – هر گاه زوج بسفر رود و در سفر زنا كند در حاليكه زوجه در وطن است آيا محصن است يا خير، مخصوصا اگر براى همين منظور بسفر رفته باشد و آيا سفر بقدر مسافت شرعى با كمتر از آن فرق دارد يا خير؟.
ج – در فرض سؤال محصن نيست مگر اين كه براى انجام زنا مسافرت نموده باشد كه در اين صورت محصن است و در سفر، مسافت شرعى شرط نيست و صدق سفر عرفى كفايت مى‌كند.
س 22 – هر گاه زنى كه شوهرش بسفر رفته زنا دهد آيا محصنه است يا خير؟.
ج – محصنه نيست.
س 23 – مردى كه زنش مجنونه شده اگر زنا كند محصن است يا خير؟ و نيز زنى كه شوهرش مجنون شده اگر زنا دهد محصنه است يا خير؟.
ج – در مورد سؤال چنانچه مجنون و مجنونه در امر زناشوئى متعارف هستند يعنى تمكن از مقاربت غدوا و رواحا حاصل است حكم إحصان مترتب است والا