مجمع المسائل-ج1-ص526
كه با افراد صالح، معاشرت، پيدا كند.
س 46 – بنده برادرى دارم، شصت ساله كه تاكنون نماز نخوانده و هروئين فروش و اهل مشروب و قمار است و هر چه فعاليت كردم به راه راست هدايت نشد حال آيا ترك معاشرت با او بكنم يا نه؟.
ج – اگر ترك معاشرت موجب تنبه او شود ترك آن لازم است و اگر اثر ندارد بمقدارى كه ترك صله رحم نشود و خودتان از روش او متأثر نشويد با او معاشرت نمائيد.
س 47 – اگر اقوام و خويشان نزديك و متعلقين از قبيل پسر و دختر و عروس و برادر زاده و خواهر زاده بدستورات مذهبى عمل نكنند و به اوامر و نواهى الهى وقعى نگذارند مى‌توان از آنان دورى و كناره گيرى كرد يا نه؟ و آيا اين اجتناب، قطع رحم شمرده مى‌شود يا نه؟.
ج – تا مأيوس نشده‌ايد معاشرت كنيد ونصيحت نمائيد اميد است مؤثر واقع شود.
س 48 – مجالست با كسيكه كارخانه شراب دارد و يا سينما ساخته و يا در آنجا كار مى‌كند چگونه است؟.
ج – ترك مجالست با اهل معصيت، اگر موجب تنبه و ترك معصيت آنها بشود واجب است و كمك و تعاون آنها در معصيت، حرام است.
بيدار كردن براى نماز بعنوان امر بمعروف و نهى از منكر
س 49 – گاهى اشخاصى در خانه هستند كه هنگام نماز خواب مى‌باشند آيا بيدار كردن آنان براى نماز جائز است يا نه؟ مخصوصا كه گاهى ناراحت و متأذى مى‌شوند وبعض آنان اظهار مى‌دارد كه من در خواب تكليفى ندارم و شما هم متعرض من نشويد و آيا پدر ومادر يا جد، درباره اولاد خود از اين جهت، تكليفى دارند؟.
ج – اگر اشخاصى كه خواب هستند از كسانى‌اند كه قصد بيدار شدن براى نماز داشته‌اند بيدار نمودن آنان لازم نيست و اما اگر قصد بيدار شدن براى نماز ندارند لازم است از باب نهى از منكر با وجود شرائط آن، آنها را بيدار كرد