مجمع المسائل-ج1-ص512
برگشت تا چهار ماه گناهى بر او نوشته نمى‌شود) از مقام شامخ مستدعى هستم اولا بفرمائيد كه آيا اين طور روايتى داريم يا نه وبر فرض بودن روايت، سندش صحيح است يا نه؟ و در صورت صحت سند آن روايت را چطور معنى نمائيم؟.
ج – بلى اين مضمون، در احاديث شريفه وارد شده ولى در بعض احاديث، مقيد شده بعدم اتيان كبيره و در بعض ديگر مقيد شده بعدم اتيان موجبه، شيخ الطائفه قدس سره در تهذيب جلد پنجم صفحه نوزده و بيست طبع جديد در باب ثواب الحج بسند صحيح از معاوية بن عمار از حضرت صادق عليه السلام حديثى روايت كرده كه در ذيل آن مى‌فرمايد ” أنى لك أن تبلغ ما يبلغ الحاج قال أبو عبد الله عليه السلام ولا تكتب عليه الذنوب أربعة أشهر وتكتب له الحسنات إلا أن يأتي بكبيرة ” بنابر اين گناهانيكه در اين چهار ماه نوشته نمى‌شود صغيره است و اين مطابق است با مفاد آيه كريمه (إن تجتنبوا كبائر ما تنهون عنه نكفر عنكم سيئاتكم) و ثقة السلام كلينى رضوان الله عليه در جامع كافى جلد چهارم صفحه دويست و پنجاه و چهار، طبع جديد باب فضل الحج و العمره و ثوابها، بسند خود از سعداسكاف از حضرت ابي جعفر عليه السلام روايتى در فضل حاج نقل كرده است كه در ذيل آن امام عليه السلام مى‌فرمايد ” فإذا قضى نسكه غفر الله له ذنوبه وكان ذوالحجة والمحرم وصفر وشهر ربيع الأول أربعة أشهر تكتب له الحسنات ولا تكتب عليه السيئات إلا أن يأتي بموجبة فإذا مضى الأربعة أشهر خلط بالناس ” هر چند علامه مجلسى عليه الرحمه در مرآت العقول دو احتمال در موجبه داده يكى آن كه مراد كبيره است كه موجب آتش است ديگر آن كه گناهى است كه موجب كفر شود و فرموده احتمال اول، اظهر است ولى با توجه به روايت معاوية بن عمار اطمينان حاصل مى‌شود كه مراد از موجبه، كبيره است بنابر اين، گناهى كه نوشته نمى‌شود گناهى است كه در كتاب و سنت موجب دخول در آتش نشده باشد.
شيخ الطائفه در تهذيب صفحه نوزده جلد پنجم اين حديث را از سعد اسكاف، روايت فرموده به عبارتيكه با اين عبارت، اختلاف دارد، و جمله (إلا أن يأتي بموجبة) را ندارد و ايشان، ذيل حديث را اين نحو روايت فرموده‌اند ” فإذا قضى نسكه غفر الله له بقية ذى الحجة والمحرم وصفر وشهر ربيع الأول فإذا مضت أربعة أشهر خلط