مجمع المسائل-ج1-ص445
س 22 – كسيكه محرما وارد حرم مى‌شود و فوت مى‌نمايد حج او بنابر مشهور صحيح و برئ الذمه شده آيا بعد از عمره تمتع و قبل از احرام حج هم اگر فوت كرد برئ الذمه است و يا بايد براى بقيه اعمال او نائب بگيرند؟ و اگر نائب لازم باشد و شخص شيعه يافت نشود چه تكليفى دارد؟.
ج – بلى برئ الذمه مى‌شود و گرفتن نائب، لازم نيست.
س 23 – زنى مستطيعه و از شوهرش نيز مبلغى طلبكار بوده و در موقع فوت بشوهرش گفته كه در مقابل اين طلب، حج مرا بايد انجام بدهى بعد از فوت زن، شوهر نه حج را انجام داده و نه طلب او را داده است.
اكنون اگر ورثه با هم توافق نكنند و نسبت بحج متوفاة عملى انجام ندهند و اموال را بين خود تقسيم كنند نسبت به اصل حج تكليف چيست؟.
ج – در فرض سؤال واجب است بر شوهر، حج مورد وصيت را بجا آورد و ورثه مى‌توانند از او مطالبه كنند كه يا عمل بوصيت كند و يا دين را اداء نمايد و اگر ورثه حج ميقاتى براى متوفاة بجا آورند ذمه ميت برئ مى‌شود و كافى است در جواز تصرف در بقيه تركه، ولى تا حج اداء نشود تصرف ورثه در تركه او جايز نيست.
بلى اگر سهم يك نفر از آنها به تنهائى وافى بحج ميقاتى نيز نباشد و ورثه نيز حاضر نيستند پول حج را تكميل نمايند تصرف او در سهم خود مانعى ندارد.
س 24 – در حج نيابتى و عمره مفرده نيابتى طواف نساء و نماز آنرا بايد نايب از طرف خود انجام دهد يا از طرف منوب عنه؟.
ج – بايد بقصد منوب عنه انجام دهد.
س 25 – زنها هم مى‌توانند اجير شوند كه جهت غير، حج انجام بدهند يا نه؟.
ج – بلى مى‌توانند.
س 26 – شخصى بمكه مشرف شده پس از فراغت از اعمال حج خود، مى‌تواند به نيابت از اشخاصى كه معذور از طواف هستند و يا قادر نيستند طواف حج و طواف نساء و همچنين سعى بين صفا و مروه را بجا بياورند، اين اعمال را انجام بدهد يا نه؟.