مجمع المسائل-ج1-ص441
ج – در فرض مسأله اگر عمه مأيوس از رفتن به حج باشد ونائب هم مستطيع و واجب الحج نبوده يعنى نه خودش مال داشته بمقدار استطاعت و نه پدر باو گفته باشد كه همراه من بيا برويم حج، خرج ترا مى‌دهم، نيابت مذكور صحيح وحج او مقبول است انشاء الله و اگر مستطيع بوده يا واجب الحج بنحوى كه ذكر شد، صحت حج بنظر حقير مشكل است و چنانچه حج را به نيابت عمه بجا آورد بايد هم براى عمه ثانيا نائب بگيرند و هم براى خودش حج مشرف شود.
س 8 – شخصى كه در طواف حج يا عمره مفرده يا عمره تمتع نايب شده آيا بعد از اداء مناسك خود، آنرا بجا آورد.
يا مخير است در تقديم و تأخير طواف نيابتى؟.
ج – در فرض سؤال احوط آنست كه بعد از فراغ از اداء مناسك خود، طواف نيابتى را قبل از تقصير و خروج از احرام، انجام دهد.
س 9 – آيا جايز است براى نايب در طواف عمره تمتع يا حج كه طواف را در غير موسم بجا آورد يا نه؟.
ج – طواف عمره تمتع و طواف حج بعنوان نيابت از غير، واجب است در موسم حج انجام بگيرد يعنى طواف عمره تمتع را در اشهر حج و طواف حج را در ذيحجه روز عيد و بعد از آن بايد بجا آورد مگر اين كه منوب عنه طواف را فراموش كرده باشد و بعد از گذشتن موسم، متذكر شود كه در اين صورت خود او و در فرض عدم تمكن، نايب او مى‌تواند طواف را در غير اشهر حج بجا آورد.
س 10 – شخصى نماز طواف را بلا فاصله بجا آورده و بعد از سعى و تقصيرچون قرائتش درست نبوده براى نماز طواف، نايب گرفت آيا اين نماز صحيح است يا نه؟ و به حج او ضرر مى‌زند يا نه؟.
ج – نايب بايد نماز را بعد از طواف بخواند و در فرض مسأله كه بعد از تقصير، بجا آورده خلاف احتياط است ولى مضر بحج نيست.
س 11 – كسى كه حج تمتع بجا مى‌آورد اگر پس از احرام و بعد از وارد شدن بحرم فوت شود كفايت از ساير اعمال حج مى‌نمايد يا بايد براى او نايب گرفته شود؟.