مجمع المسائل-ج1-ص394
س 373 – سهم مبارك امام عليه السلام و يا سهم سادات را كه اهل آن، دريافت مى‌كنند با گرفتن، مالك آن مى‌شوند يا فقط جواز تصرف دارند تا با فوت آنها به ورثه نرسد؟.
ج – سهم امام عليه السلام را با اذن حاكم شرع، بتملك، مالك مى‌شوند و سهم سادات را بعيد نيست كه به تمليك مالك، بمقدار مؤنه يك سال، با تملك، مالك شوند.
س 374 – خمس كه يكى از فروع دين است به چه كيفيتى بايد مصرف شود؟.
ج – نصف خمس، سهم سادت است كه منحصرا بايد به سيد فقير داده شود و نصف ديگر آن، سهم مبارك امام عليه السلام است كه امر آن با مجتهد جامع الشرائط است و بنظر حقير مصرف آن امرى است كه علم به رضايت امام زمان عليه السلام در آن باشد مثل اقامه حوزه‌هاى علميه دينيه و تبليغ احكام دين و غير اينها.
س 375 – سيد فقيرى است كه با آن كه فرزندانش حاضرند مخارج او را بدهند او خود نمى‌خواهد زير بار منت فرزندانش برود و مى‌خواهد كه از مسير غير آنها به او كمك مالى شود حال آيا مى‌شود سهم سادات را به چنين كسى داد يا نه؟.
ج – جواز گرفتن سهم سادات، در فرض مذكور، مشكل است بلى اگر واقعا گرفتن مخارج از فرزند و تكفل او برخلاف شأنش باشد و عرفا توهين، محسوب شود جائز است.
س 376 – آيا به سيد فقيرى كه نماز مى‌خواند ولى روزه‌اش را مى‌خورد مى‌توان سهم سادات داد يا نه؟.
ج – اگر آشكارا و در انظار مردم، روزه نخورده دادن سهم سادات به او اشكال ندارد ولى كسى كه مطلع است او را نصيحت نمايد.
مصرف نمودن سهم امام بايد با اجازه مجتهد باشد
س 377 – مسجدى را در قريه‌اى بنا كرده‌اند و در اثر مسامحه و عدم