مجمع المسائل-ج1-ص377
نمايد و خمس مازاد تا آن موقع را نيز بدهد و از آن موقع به بعد برداشت محصول را سر سال قرار بدهد.
س 318 – اگر عين را كه براى انتفاع، نگاهدارى شده، براى هر منفعتى از آن، اول حصول آنرا سال قرار بدهند مثلا براى بچه گوسفند وقت زائيدن و براى پشم آن وقت پشم چيدن و جهت شيرش وقت دوشيدن را سال قرار بدهند صحيح است يا نه؟.
ج – مانعى ندارد ولى ضرر هر يك را بنفع ديگرى نمى‌تواند جبران كند.
س 319 – شخصى گوسفندى دارد كه خمس ندارد مى‌خواهد بچه او را نگهدارد آيا ابتداى سال بچه، همان وقت تولد او است يا بعد از گذشت سال او؟ و آيا هر سال، خمس دارد يا اين كه يك خمس، در انتهاى ترقى، كفايت مى‌كند؟.
ج – اول سال بچه، اول تولد آن است و در آخر سال، بايد حساب نموده خمس آنرا بدهد و در سنوات بعد نيز خمس نماء متصل را در آخر بدهد.
س 320 – كسى كه تا حال، حساب سال، نداشته مقدارى گندم يا پنبه يا غير اينها از اجناس، در انبار دارد كه هم از اين اجناس موجوده، صرف مخارج سال خود مى‌كند و هم مقدارى را به فروش رسانده و بكارهاى ديگرش مى‌رساند چگونه بايد حساب اين اجناس را از لحاظ خمس بنمايد؟.
ج – اگر از موقع استفاده اجناس مذكوره، يك سال نگذشته خمس بر او واجب نيست بلى اگر بذر آنها غير مخمس باشد بايد خمس بذر را بدهد.
س 321 – در توضيح المسائل در بعضى از فتاوى است كه (كسيكه از اول تكليف، خمس نداده اگر از منافع كسب، چيزى كه به آن احتياج ندارد خريده و يك سال از خريد آن گذشته بايد خمس آن را بدهد) حال آيا از وقت خريد بايد حساب كند كه يك سال گذشته باشد يا از وقت حصول فائده؟.
ج – از وقت حصول فائده.
بلى اگر حصول فائده تدريجى باشد بايد از وقت شروع به كسب يك سال بگذرد.
س 322 – شخص زارع، مبدأ سنه خمس او اول شهريور ماه هر سال است كه وقت حصول فائده مى‌باشد و هر سال، همان موقع، خمس خود را اداء مى‌نمايد