مجمع المسائل-ج1-ص376
مؤنه را بدهد و مثلا اگر دو ماه بعد نيز حساب عوائد خود را نموده و خمس زائد بر مؤنه اين مدت را نيز بپردازد مى‌تواند اين وقت را اول سال خود قرار دهد.
س 314 – كسيكه يك رشته كار و كسب دارد و منافعش بتدريج حاصل مى‌شود و از اداره هم ماهيانه حقوق مى‌گيرد آيا مى‌تواند براى هر ربح، سالى جداگانه قرار دهد يا براى مجموع بايد يك سال قرار دهد؟.
ج – در فوائد تدريجى، روز اول شروع بكسب، اول سال است و بعد از يك سال ديگر بايد هر چه دارد خمس آنرا بدهد.
س 315 – كسيكه بيشتر سال، خرجش از سهم مبارك امام عليه السلام تأمين مى‌گردد اگر در بين سال از غير سهم، پولى بدست آورد وبعد از پايان سال، مقدارى پول، برايش باقى بماند خمس به آن تعلق مى‌گيرد يا نه؟ و تصور سال براى اينگونه اشخاص، چگونه است؟.
ج – مبدأ سال، حصول فائده است و چنانچه بر عين فائده، سال گذشته، بايد تخميس نمايد و اگر با سهم مبارك امام عليه السلام مخلوط شده به نسبت آنچه فعلا دارد خمس بدهد و سهم مبارك امام عليه السلام خمس ندارد.
س 316 – كسيكه سال خمس ندارد اكنون منافعى بدست آورده آيا بايد يك سال از آن بگذرد و خمس آن را بدهد يا فعلا بايد تخميس كند؟.
ج – چنين شخصى اول سال خمس او حين حصول فائده است وتا يك سال اگر صرف در مؤنه نشد خمس آن را بدهد.
س 317 – شخصى اول سال خود را نيمه شعبان قرار داده و چند سال بهمين نحو عمل نموده اكنون كه از نيمه شعبان تا موقع خرمن چند ماه مانده مقدارى گندم و غيره جهت مخارج تا موقع خرمن را خريدارى كرده و فعلا موجود است.
حال آيا در وقت حساب كه عبارت از نيمه شعبان باشد اشياء مذكوره را هم تفريق حساب نمايد يا نه و اينها از مؤنه حساب مى‌شود و سال مؤنه، سال جداگانه است؟.
ج – در فرض مذكور، بايد خمس مازاد بر مؤنه را در آخر سال كه فرضا نيمه شعبان است بدهد.
بلى از آن به بعد مى‌تواند موقع برداشت محصول، حساب