مجمع المسائل-ج1-ص366
ج – با فرض دستگردان با مرجع اولى، بايد بخود او داده شود يا با اجازه او بديگرى بدهد.
س 280 – افرادى كه وجوه خود را نزد مجتهدين، دستگرادن مىكنند و بدهكار مىشوند جائز است كه مسامحه در پرداخت آن بنمايند؟ و نيز بفرمائيد دستگردان نمودن با چك مدت دار يا چكى كه وعده آن رسيده صحيح است يا خير؟.
ج – بايد هر وقت عرفا متمكن شدند بپردازند و در مورد سؤال دوم، دستگردان با چك صحيح نيست.
موارد جواز يا عدم جواز مصالحه در خمس
س 281 – اشخاصى كه از آقايان مراجع تقليد، اجازه سهم مبارك امام عليه السلام را دارند مىتوانند با دهندگان وجه به كمتر، – مثلا هشتصد تومان را بسيصد تومان – مصالحه كنند – با اين كه بدهكار وجه، قدرت بر اداء آن را دارد – يا نه؟.
ج – با فرض اشتغال ذمه، بسهم مبارك امام عليه السلام، و تمكن از اداء آن، مصالحه بكمتر جائز نيست.
س 282 – گاهى بعضى از كسانيكه در صدد پرداخت وجوه مىباشند- چه آنان كه پول نقد مىدهند يا آنان كه دستگردان مىكنند – خواهش تخفيف و ارفاق و بخشش مىكنند آيا اجازه مىفرمائيد – مخصوصا بلحاظ اين كه امكان دارد اگر ارفاق نشود از اصل پرداخت حقوق، منصرف شوند – موافقت نمود و قدرى از آن را صرف نظر كرد يا نه؟.
ج – در مورد خمس يقينى، تخفيف و بخشش، جائز نيست و اجازه نمىدهم و حاضر نبودن بعضى براى اداء واجب، بدون تخفيف، مجوز آن نمىباشد.
س 283 – عدهاى از آقايان روحانيون كه به شهرستانها و قريهها براى تبليغ، مىروند و در موقع رسيدگى به اموال مردم و پس از رسيدگى، مبلغى از خمس آن اموال را به آنها مىبخشند آيا اين بخشش، شرعى است و صاحبان