پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج1-ص286

مسائل متفرقه روزه

102 – اگر رئيس يا كارفرماى‌ كارخانه‌اى‌ پيش خدمت ومستخدم خود را مجبور كند كه در روز ماه مبارك رمضان براى‌ او غذا بياورد و اگر هم خوددارى‌ نمايد ممكن است او را از كار بر كنار كند، آيا اين عمل، براى‌ آن مستخدم، مسئوليت شرعى‌ دارد يا نه؟.

ج – تا مضطر نشوند اينكار را نكنند.

س 103 – استعمال عطر و بوى‌ خوش در حالت روزه چگونه است؟.

ج – بوئيدن گياه خوشبو مكروه است ولكن استعمال بوى‌ خوش، مانعى‌ندارد.

س 104 – شخص روزه‌دار، در ماه رمضان چاى‌ و خوراكى‌ را باشخاصى‌ كه مسلمانند ولى‌ روزه‌دار نيستند بفروشد، چگونه است و آيا اين معامله، صحيح و در آمد آن حلال است يا نه و اگر حرام است به چه مصرفى‌ برساند؟.

ج – اگر خوردن روزه بر آن اشخاص، حرام باشد چاى‌ و خوراكى‌ نزد آنان گذاشتن – براى‌ اين كه بخورند – حرام و اعانت بر اثم، و معامله هم باطل است.

لكن با خوردن، ضامن قيمت، مى‌شوند.

پس اگر قيمت واقعى‌ را، گرفته بر او حلال است و اگر زيادتر گرفته زيادى‌ را به صاحبانش رد كند و اگر نمى‌شناسد با اذن حاكم شرع براى‌ آنها به فقير غير سيد، صدقه بدهد.

س 105 – اگر زن، در حال روزه نذر معين، حيض شود بعد چه تكليفى‌ دارد؟.

ج – احتياط لازم آنست كه عوض آن را – نه بقصد قضا بلكه بقصد مطلوبيت مطلقه – بجا آورد.

س 106 – كسى‌ توبه كرده و قسم مى‌خورد يا نذر مى‌كند به اين نحو كه (لله على‌) كه اگر ديگر مرتكب گناه شوم (مثلا اگر ديگر شراب بخورم يا زنا كنم) يكماه پشت سر هم روزه بگيرم، حال عمدا مخالفت نكرده ولى‌ بى‌ اختيار، مرتكب شده و دوباره توبه كرده تكليف اين شخص چيست؟.