مجمع المسائل-ج1-ص276
روزه مسافر س 64 – اگر روزه‌دار صبح از وطن خود، مسافرت نمايد و قبل از زوال هم بوطن برگردد مى‌تواند نيت روزه كند يا نه و بعبارت ديگر، با مسافريكه از روزهاى قبل در سفر بوده و قبل از زوال، بوطن برگردد و مفطرى بعمل نياورده باشد، كه بايد نيت روزه كند يكسان است يا نه؟.
ج – اگر چه در كلمات علماء اعلام، بفرض مذكور بالخصوص بر خورد نكردم لكن بر حسب اطلاقات اخبار و اطلاق بعض فتاوى مسافريكه قبل از ظهر، مراجعت كند وبوطن يا محل اقامه، برسد و مفطر بعمل نياورده باشد واجب است نيت روزه نمايد و روزه او صحيح است و سفر كردن و در سفر بودن هر دو با صحت صوم، منافى است از جهت عدم امر و عدم قصد، و مطابق اخبار، هر دو قسم مسافر اگر قبل از ظهر برسند امر دارند و قصد اين وقت، كافى است.
س 65 – شخصى در ماه مبارك رمضان، صبح از منزل حركت مى‌كند و ازحد مسافت مى‌گذرد و قبل از ظهر بر مى‌گردد البته گاهى، از شب، تصميم مسافرت را دارد و گاهى در روز، اين تصميم را مى‌گيرد، اكنون حكم هر دو فرض را بيان فرمائيد.
ج – در هر دو فرض، بعد از مراجعت به وطن، اگر در سفر، مفطر بجا نياورده قصد روزه نمايد و روزه او صحيح است.
س 66 – اگر انسان، در ماه مبارك رمضان، بعد از ظهر، از وطن خودش حركت كرده و مسافرت نمايد و بعد از انجام كار، در همان روز بوطنش مراجعت كند روزه‌اش صحيح است يا نه؟ و آيا قضا دارد يا نه؟.
ج – در فرض سؤال، روزه، صحيح است و قضا، واجب نيست و لكن اگر از شب، قصد سفر داشته احوط، قضاء آنست هر چند مراعات آن، لازم نيست.
س 67 – شخصى بعد از ظهر از جائيكه قصد اقامه نموده، به سوى وطن حركت كرده ولى در همان روز بوطن اصلى نرسيده روزه اين شخص، چه صورت دارد؟.