مجمع المسائل-ج1-ص269
س 29 – شخصى در ماه مبارك رمضان بواسطه نگاه كردن به منظره تهييج كننده‌اى جنب شد آيا روزه او باطل مى‌شود يا نه؟.
ج – اگر مطمئن بوده كه با نظر مذكور، مبتلا به جنابت نمى‌شود يا غفلت داشته و اتفاقا جنب شده فقط غسل بر او واجب است و قضا و كفاره ندارد و اما اگر با چنين نظرى در معرض جنب شدن بوده و مع ذلك نظر كرده و جنب شده قضا و كفاره هر دو واجب است.
س 30 – كسى در حال روزه بى اختيار، در خواب و بيدارى منى از او خارج مى‌شود تكليفش براى نماز و روزه چيست؟.
ج – خروج منى، بدون اختيار، موجب بطلان روزه نيست و قبل از صبح، اگر وقت غسل دارد غسل كند كه عمدا با جنابت، صبح نكند و اگر وقت براى غسل نباشد تيمم كند و روزه او صحيح است ولى نماز بخروج منى، باطل مى‌شود بايد غسل كند ونماز را دوباره بخواند و اگر غسل، ممكن نيست تيمم كند.
س 31 – شخصى علم دارد كه در اثر ملاعبه، منى از جاى خود حركت مى‌كند اما قصد دارد از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند، آيا جايز است كه ملاعبه كند يا نه و بر فرض جواز، اگر منى، قهرا خارج شد حكم روزه او چيست و بر فرض عدم جواز، اگر مرتكب شد و همان طورى كه قصد كرده جلوى خروج منى را بگيرد، گرفت و خارج نشد روزه‌اش چگونه است و اگر نتوانست جلوگيرى كند و خارج شد حكمش چيست؟.
ج – اگر يقين دارد كه تا موقع افطار، منى خارج نمى‌شود، روزه‌اش صحيح است هر چند بدون اختيار، خارج شود.
س 32 – اگر كسى در ماه مبارك رمضان سه غسل جنابت كرده مثلا بيستم ماه و بيست و پنجم و بيست و هفتم بعد يقين پيدا كرد كه يكى از سه غسل را باطل انجام داده و نمى‌داند كداميك از سه غسل است، وظيفه او نسبت به روزه و نماز چيست؟.
ج – در فرض مرقوم چون تعمد بر بقا نداشته روزه‌هاى او، صحيح است و نسبت به نماز، آنچه را يقين تفصيلى دارد كه بدون طهارت بجا آورده قضا كند.