پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج1-ص265

فلا يبطل صومهم إلا إذا إخبروا بأن ما قرأت قرآن مع علمهم بأنه غلط.

س 11 – در عروة الوثقى‌ و ساير رساله‌هاى‌ عمليه احتياط شده به الحاق بخار غليظ به غبار، در بطلان صوم، آيا مراد از بخار غليظ، بخار متراكم است يا بخار بعضى‌ از ادويه كه از عين دوا تبخير مى‌شود؟.

ج – ظاهرا همان بخارى‌ است كه شبيه دود است و از نزديك، مرئى‌ و مشتمل بر اجزاء صغار آب مى‌باشد.

س 12 – قصد افطار، مفطر است يا نه و بر فرض مفطر بودن، كفاره دارد يا نه؟ اگر كفاره داشته باشد پس بايد سائر مفطرات عمدى‌، كفاره نداشته باشد زيرا سهوا كه مفطر نيست عمدا هم بمجرد قصد افطار، صوم، باطل مى‌شود.

پس مفطر بودن اكل عمدى‌ يعنى‌ چه؟.

ج – نيت افطار و همچنين نيت مفطر، موجب بطلان روزه هست، ولى‌ از مفطرات نيست، و كفاره وقتى‌ بر مكلف به روزه، واجب مى‌شود كه مرتكب يكى‌ از مفطرات شود هر چند – از جهت اين كه قبل از طلوع فجر، قصد روزه نداشته يا در اثناء روز، نيت مفطر يا افطار را كرده – روزه دار نباشد.

س 13 – بنده با اين كه از معلومات عربى‌ بهره‌اى‌ ندارم، چون به حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السلام علاقه شديدى‌ دارم مرثيه و مصيبتى‌ مى‌خوانم و نمى‌دانم راست است يا دروغ، روزه‌ام در ماه مبارك رمضان با اين وضع، چگونه است؟.

ج – مرثيه و مصيبت، در صورتيكه مشكوك باشد، نسبت دادن آن به امام عليه السلام جايز نيست و موجب بطلان روزه است مگر آن كه نسبت به كتابى‌ – كه در آن نوشته شده است – بدهيد.

س 14 – درباره باطل شدن روزه با رسيدن غبار غليظ بحلق، اجمال ونقطه ابهامى‌ وجود دارد كه آيا حتى‌ شامل موردى‌ مى‌شود كه غبار غليظى‌ هست و انسان دهان خود را مى‌بندد ولى‌ جلوى‌ بينى‌ را نمى‌گيرد و از راه بينى‌ نفس مى‌كشد و غبار داخل حلق مى‌شود، آيا در اين صورت هم روزه باطل است؟.

ج – احوط آنست كه از راه بينى‌ هم غبار غليظ را بحلق نرساند.