مجمع المسائل-ج1-ص225
فوت شده يقينى را واجب است قضا نمايد و ممكن است اين دستورى براى قبول شدن توبه او باشد بملاحظه معصيت ترك صلاة در وقت، و تدارك مصالحى كه فوت شده و علم به فوت آنها ندارد.
س 14 – شخصى در بيمارستانى كه تا محل خودش، ده فرسخ متجاوز فاصله دارد يكماه بسترى است و نمازهاى يوميه خود را، نخوانده اكنون آن نمازها را قصر قضا كند يا تمام؟.
ج – اگر مردد بوده و نمى‌دانسته چند روز در بيمارستان مى‌ماند، تا يكماه نمازهاى خود را، قصرا قضا كند ولى اگر قصد اقامه ده روز را داشته بايد، تماما قضا نمايد.
س 15 – اگر انسان كلمه‌اى را صحيح بداند و بعد معلوم شود غلط بوده، مثلا تشديد (اهدنا الصراط المستقيم) را نمى‌گفته يا كلمه ديگرى را غلط مى‌گفته حال كه مى‌خواهد قضا كند شك دارد آيا از اول بلوغ دچار اين خطا بوده يا بعدا عارض گرديده چه مقدار قضا كند؟.
ج – در فرض مسأله كه غلط مى‌خوانده اقوى اعاده نماز است بمقدارى كه يقين دارد غلط مى‌خوانده.
نماز و روزه قضا پدر و مادر س 16 – پدرم قطعا نماز قضا بذمه داشت و اگر وصى او هم نيابتا جهت او انجام داده باشد چيزى در دست نيست، بنده در نظر دارم با استيجار، جبران فوائت او را بنمايم ولكن مقدار فرائض فائته او را نمى‌دانم و نيز نوع فوائت را از حيث صبح و ظهر و غيرهما و از حيث حضر و سفر و هم از حيث ترتيب نمى‌دانم.
نظر مبارك را مرقوم فرمائيد.
ج – در تعداد قضا، پسر بزرگتر براى انجام وظيفه خود مى‌تواند به قدر متيقناكتفا كند ولى اگر بخواهند ذمه ميت را واقعا برى‌ء نمايند، بايد باندازه‌اى بخوانند كه يقين كنند بيشتر از آن بر ذمه ميت نبوده و در نوع فوائت، احتياط، لازم است.
س 17 – اگر پدر و مادر، نمازخوان بوده‌اند ولى غلط مى‌خوانده‌اند آيا قضاء نماز آنان بر پسر بزرگ واجب است يا نه؟.