پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج1-ص208

تمام است و روزه را بايد بگيريد، ولى‌ اگر مسافرت، براى‌ زيارت يا ديدن يا عيادت مريض و امثال اينها از امورى‌ كه مربوط به امرار معاش نيست، باشد حكم مسافر را داريد.

س 39 – اينجانب معلم مى‌باشم و در تابستان و مواقع تعطيل، با اتومبيل بهكار مسافر برى‌ يا باربرى‌ از شهر محل سكونتم به خارج شهر مى‌روم، نماز اينجانب در بيرون از شهر چگونه است؟ ضمنا محل كارم هنگام تدريس در روستائى‌ است كه در 30 كيلومترى‌ محلم واقع شده و هر روز صبح از آنجا به محل كارم مى‌روم و شبها بر مى‌گردم، تكليف نماز اينجانب چگونه است؟.

ج – اگر در تمام دوازده ماه، سه ماه بنحو مذكور، مسافر برى‌ يا باربرى‌ مى‌كنيد و سفر شما بمقدار مسافت شرعى‌ است و نه ماه براى‌ شغل خود كه معلمى‌ است، بنحو مذكور در سؤال رفته و آمد مى‌كنيد، در تمام سال، بايد نماز را تمام خوانده و روزه را بگيريد.

س 40 – بعضى‌ از پرسنل نظامى‌، محل سكونتشان پايگاه نوژه همدان است و در محله‌اى‌ زندگى‌ مى‌كنند كه آنجا وطن آنها نيست و محل كارشان در جائى‌ قرار گرفته كه از درب پايگاه تا محل كار (سايت) 21 كيلومتر است، پرسنل فوق الذكر از پايگاه تا محل كارشان هر روز يا هفته‌اى‌ چند روز رفت و آمد مى‌نمايند نماز و روزه آنها چگونه است؟ توضيح اين كه پرسنل مذكور حد اقل سه سال است كه وضعش چنين است؟.

ج – در فرض مذكور اگر در محل زندگى‌ كه وطن پرسنل نيست قصد اقامت ده روز كرده باشند و با اين قصد يك نماز چهار ركعتى‌ تماما خوانده باشند بعد از اين، نماز در هر دو محل و بين دو محل تمام و روزه صحيح است، مادامى‌ كه مجددا به مسافت شرعيه مسافرت نكرده باشند و اما اگر يك نماز چهار ركعتى‌ تماما با قصد اقامت بجا نياورده باشند تا سفر طول نكشيده نماز قصر است و روزه صحيح نيست و بعد از صدق طول سفر نماز تمام و روزه صحيح است.

س 41 – اينجانب فردى‌ هستم دانشجو كه از شهرستان اراك جهت تحصيل به تهران آمده‌ام و نظر باين كه محل تحصيل با منزلى‌ كه در آن سكونت دارم