مجمع المسائل-ج1-ص203
كثير السفر را پيدا مى‌كند يا نه؟.
ج – در صورتيكه مدت مسافرت، نامعلوم باشد، اين شخص، مسافر است، مگر آن كه بقدرى امتداد پيدا كند كه صدق كند شغل اين شخص در سفر است كه در اين صورت بايد نماز را تمام بخواند و روزه را هم بگيرد.
س 25 – بعضى از كارگران شركت نفت در دوره سال، چند ماه بايد در مسافرت باشند مثلا براى توزيع يخ، در تابستان، همه روزه بايد مسافرت شرعى رابروند و برگردند اكنون تكليف نماز و روزه آنان چيست؟.
ج – در اين مدت كه شغل آنان تقسيم يخ، در سفر است، نماز ايشان تمام و روزه آنان صحيح است، فقط در سفر اول، شكسته بخوانند.
س 26 – شخصى كه كارش در تمام سال بردن جنس بتهران و آوردن جنس از آنجا و بردن بجاهاى ديگر است، آيا چنين شخصى تحت عنوان آنانكه شغلشان سفر است داخل مى‌باشد – چون شغل او تجارت و ملازم با مسافرت است – يا نه؟.
ج – شخص مذكور، چنانچه ده روز متوالى در منزل نمى‌ماند نماز او در سفر، تمام و روزه او صحيح و عين مصداق (التاجر يدور في تجارته)، مى‌باشد.
س 27 – طلبه‌اى همه هفته، شبهاى جمعه، براى تبليغ به دهى مى‌رود كه فاصله آن از يك راه، يك فرسخ و نيم و از راه ديگر هفت فرسخ است كه رويهمرفته چهارده فرسخ مى‌شود، ضمنا مقدارى زمين و ملك نيز در آن ده دارد.
آيا حكم مسافر بر او مترتب مى‌شود يا نه؟.
ج – اگر همه هفته براى تبليغ به آن ده مى‌رود بنظر اينجانب، اگر چه از راهى كه مسافت آن هفت فرسخ است برود وظيفه‌اش اتمام نماز و گرفتن روزه است و در اين صورت اگر اتفاقا ده روز، در وطن، بى قصد يا با قصد و يا در خارج از وطن، با قصد، توقف كرد در سفر اول بايد نمازش را شكسته بخواند و روزه‌اش را افطار كند و داشتن يا نداشتن زمين و ملك بنظر حقير، دخالت در اين مسأله، ندارد.
س 28 – اگر دائم السفر، بيش از ده روز، در منزل بماند و سپس به