پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج1-ص201

نماز و روزه كسيكه شغلش در سفر است

19 – كسيكه راننده نيست ولى‌ صاحب كمپرسى‌ و ماشين است و بكمك راننده با او بسفر در مسافت شرعى‌ مى‌رود و بانجام كار مى‌پردازد آيا نمازش تمام و روزه را بايد بگيرد يا خير؟ و لطفا حكم آنرا در فرضى‌ كه هميشه با راننده نمى‌رود بلكه گاه گاه مى‌رود نيز بيان فرمائيد؟.

ج – اگر صدق كند كه شغل او در سفر است يا سفر شغل او است، نمازش تمام وروزه‌اش صحيح است مشروط باين كه ده روز در منزل نماند و در جائى‌ هم بقصد توقف ده روز نماند، و در سفرهائى‌ كه اتفاقا براى‌ كارهاى‌ شخصى‌ خود مى‌رود اگر بقدر مسافت شرعى‌ باشد نمازش قصر و روزه صحيح نيست.

س 20 – من يك نفر نظامى‌ هستم و در خانه هاى‌ سازمانى‌ ارتش زندگى‌ مى‌كنم كه فاصله‌اش تا پادگان كه محل كار من است ده كيلومتر است، و هر روز صبح با سرويس به اين پادگان مى‌آيم و مراجعت مى‌نمايم و تا كنون كه مدت 3 سال است در اين حال زندگى‌ مى‌كنم قصد ده روز در خانه‌ام ننموده‌ام، اگر مرخصى‌ گرفته‌ام بشهرستان خودم رفته و در اين محل طورى‌ نمانده‌ام كه ده روز ازخانه خارج نشوم، تكليف نماز و روزه‌ام چيست؟.

ج – در فرض سؤال، بنظر اينجانب در مدت مأموريت خدمت و محل سكونت و در بين راه نماز تمام و روزه صحيح است.

س 21 – مقلدين آنجناب كه بين محل كار و محل سكونت آنها بيش از مسافت شرعيه و دائما در حال تردد بين آندو هستند، نمازشان تمام و روزه مى‌ گيرند، اكنون سؤالى‌ كه پيش آمده اين است كه شركت، بآنها دستور داده جهت اخذ حقوق ماهيانه (برخلاف سابق كه حقوق را بنزد آنان مى‌آوردند) به مركز استان روند، آيا در اين سفر هم روزه بگيرند؟ چون بدلخواه نمى‌روند، و مأموريت است و يا سفر شخصى‌ محسوب شده افطار نمايند؟.

ج – در فرض سؤال كه براى‌ دريافت حقوق خود سفر مى‌كنند، جزء سفر شغل آنها محسوب مى‌شود و نمازشان تمام و روزه صحيح است.