پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج1-ص149

ج – اگر تعمير مسجد، محسوب شود اشكال ندارد.

س 84 – مسجد را تعمير كرده‌اند، گچ و خاك قديمى‌ آن را كنده و بيرون ريخته‌اند و قابل استفاده نيست آيا جائز است كه آن خاكها را براى‌ پر كردن صحن خانه يا اطاق ببرند يا نه؟.

ج – اگر بهيچ وجه، حتى‌ براى‌ مسجد ديگر، مورد استفاده نيست و خريدار هم ندارد جائز است.

س 85 – شخصى‌ مسجدى‌ بنا كرده كه مقدارى‌ از زمين آن، ملك شخصى‌ بنا كننده ومقدار ديگر آن، مال ديگرى‌ بوده واظهار عدم رضايت مى‌كرده، ومقدار ديگر هم جزء كوچه و راه عبور مردم بوده، اكنون بانى‌ مسجد و هم صاحب زمين كه راضى‌ بدادن زمين جهت مسجد نبوده فوت كرده‌اند، در چنين مسجدى‌مى‌شود نماز خواند يا نه؟.

ج – از كيفيت مسجد مذكور، اطلاعى‌ ندارم.

بنحو كلى‌ نماز در ملك غير بدون رضايت او باطل است.

پس اگر مقدارى‌ از زمين، مال غير بوده، و راضى‌ نبوده، فعلا بايد از ورثه، استرضاء نمايند تا نماز صحيح باشد و راه عبور اگر اختصاصى‌ باشد بايد از صاحب آن اذن بگيرند و اگر عمومى‌ باشد، در صورتى‌ كه طريق ديگر باشد كه با وجود آن، طريق اول متروك و مهجور گرديده و مردم از آن صرف نظر كرده باشند و يا اين كه طريق، بقدرى‌ وسيع باشد كه با گرفتن قسمتى‌ از آن، راه بر مردم تنگ نشود مانع ندارد كه مسجد شود و در غير اين دو صورت، جائز نيست و نماز در آن، باطل است.

س 86 – مسجدى‌ است كه محراب و بعضى‌ از جاهاى‌ ديگر آن، احتياج به تعمير و ترميم دارد.

اجازه مى‌ فرمائيد آنرا درست كنند يا نه؟.

و كاشيها و مصالح ديگرى‌ كه سابقا در آنجا بكار برده شده باز عين همان را بكار برند و يا جائز است كه تعويض نموده بهتر از آنها را بكار برند و بهمان سبك مرمت كنند چون بعضى‌ مى‌گويند كه سازنده‌اش گفته كسى‌ حق دست زدن و تغيير دادن را ندارد.

ج – اگر مسجد، در معرض انهدام يا محتاج به توسعه باشد، توسعه و يا