مجمع المسائل-ج1-ص147
انتفاع نباشد، از حاكم شرع استيجار نمايند، براى توسعه مسجد و مال الاجاره آنرا همه ساله بمصرف استحمام فقراء مؤمن، برسانند، و راجع به صرف وجوه شرعيه، هر مقدار از زكوة صرف نمايند مانع ندارد.
س 76 – مسجدى است بر اثر بروز حوادث، خراب گرديده و قسمتى از آن هم در مسير خيابان، واقع شده اكنون مى‌خواهند تجديد بنا نمايند آيا رعايت اسلوب اول، از نظر ساختمان، لازم است كه مثلا تمام شبستان آن، مثل سابق، مسقف باشد و يا مى‌شود قسمتى از آن را جهت استفاده در فصل تابستان بدون سقف قرار داد و همچنين ساختمان مسجد قديمى طورى بوده كه قبله آن كج بوده فعلا كه تجديد بنا مى شود مى‌توان قبله را مستقيم نمود؟ خلاصه امثال اينگونه تصرفات كه با حفظ مسجديت، منافات ندارد، جائز است يا نه؟.
ج – در فرض مسأله، شبستان را صحن قرار ندهند لكن قبله را مستقيم نمايند اشكالى ندارد بشرط آن كه چيزى از مسجد خارج نشود.
س 77 – در صورت وجود فقراء در محل، مالك زكوة تا چه مقدار زكوة مال خود را بدون رعايت اصناف مستحقين مى‌تواند صرف در ساختمان مسجد، در محل، نمايند؟ ج – با بودن فقراء تمام زكوة راهم مى‌تواند صرف مسجد كند لكن بهتر آنست كه مقدارى بفقراء بدهد و مقدارى صرف مسجد نمايد.
س 78 – شخصى در كنار نهر آب از پول عموم، غسالخانه ساخته و مبلغى از آن پول، باقى مانده ولى در اثر طغيان آب و سيل، غسالخانه بكلى از بين رفته است و در مجاورت آن، امام زاده ايست كه اهالى، مسجدى در جنب آن بناكرده‌اند و خيلى محتاج به مخارج است.
آيا آن مبلغى كه از غسالخانه باقيمانده است مى‌شود صرف آن مسجد نمود يا نه؟ و اگر صرف در مسجد جائز نباشد مرقوم فرمائيد در چه راهى مصرف شود؟.
ج – تا ممكن است وجه مزبور را صرف غسالخانه، در محل مذكور بنمايند و اگر در محل، ممكن نيست با استيذان از دهندگان وجه به مصرف غسالخانه، در محل ديگرى برسانند.