مجمع المسائل-ج1-ص145
به مسجد ديگر، مانعى ندارد.
س 69 – مسجدى فرشهاى زيادى دارد كه مسلمانان براى آن وقف كرده‌اند و فعلا هيچ گونه احتياجى بفرشهاى زيادى آن نيست.
آيا مى‌شود فرشهاى زيادى را فروخت و خرج تعمير همين مسجد كرد يا نه و اگر اين مسجد، احتياج به تعمير نداشته باشد مى‌شود فرشها را بمسجدى كه احتياج بفرش دارد، داد يا نه؟.
ج – اگر در آن مسجد (حتى باين نحو كه مدتى اين فرش ها را بيندازند و مدتى فرشهاى ديگر را) مورد انتفاغ نباشد و نگهدارى آن براى اين كه در آينده، مورد استفاده قرار گيرد نيز ممكن نباشد جائز است آنرا به مسجد ديگر بدهند و فروشآن، براى تعمير مسجد، جائز نيست.
س 70 – در مسجد جامع بندر ماه شهر، يك دستگاه بلند گو است كه در موقع اذان و مجالس سوگوارى از آن استفاده مى‌شود، بعضى اوقات، كودكى يا پولى از اشخاص، مفقود مى‌شود از ما خواهش مى‌كنند كه بوسيله بلند گو، به اهالى شهر، ابلاغ نمائيم، حكمش چيست؟.
ج – اگر بلند گو را بخارج نبرند و پول برق آن را بدهند، اشكال ندارد.
س 71 – گاهى روى فرشهاى مسجد نوشته شده (فرش را از مسجد بيرون نبرند مگر براى تطهير و غيره) مراد از كلمه ( غيره ) چيست و چه مواردى مشمول اين كلمه است و مثلا مى‌توان آن فرش را به حسينيه‌اى كه متصل به مسجد است ببرند و روى آن، نماز بخوانند؟.
ج – مقصود از كلمه ( غيره ) كه عطف به تطهير شده، رفو كردن و گرد گيرى نمودن و چرك و كثافات آن را پاك كردن و امثال اينها – از امورى كه متعلق به خود فرش است – مى‌باشد.
س 72 – اسامى مباركه خداوند متعال، مثل ( الله ).
كه روى زيلوهاى مسجد نوشته شده و مردم بدون توجه بر روى آن پا مى‌گذارند يا دست بى وضو به آن مى‌مالند از بين بردن آن لازم است يا نه و محو كردن آن با وقف، منافات دارد يا نه؟.
ج – كسانيكه بى التفات بدون وضو دست به آن مى گذارند معذورند و