مجمع المسائل-ج1-ص140
و ثواب خواندن نماز در مسجد، بر آن مترتب نيست.
س 50 – مصلى هائى كه براى اقامه جمعه بنا مى‌كنند البته اسم مسجد روى آن نمى‌گذارند.
آيا احكام مسجد بر آنها بار است يا خير؟.
ج – در صورتيكه زمين محل نماز، اهداء يا وقف شده باشد وبهمين عنوان ساخته شود و يك نماز در آن خوانده شود در حكم مسجد است و احكام مسجد بر آن جارى است.
س 51 – بانوئى زمينى را جهت مسجد داده و خود بناى آنرا باتمام رسانيده و از ابتداء، قصد داشته يك محوطه از داخل شبستان مسجد را، از مسجديت به ملاحظه احكام خاصه آن مستثنى نمايد ولى چون مسجد مورد نياز اهالى محل بوده، قبل از آن كه تعميرات داخلى باتمام برسد، اهالى محل با اجازه بانيه از تمام مسجد استفاده كرده و اقامه جماعت مى‌كنند و در آن نماز مى‌خوانند، سؤال اين است اكنونكه بناى مسجد تمام شده و مدتها نيز مورد بهره بردارى بوده آيا بانيه اصلى مى‌تواند باعتبار نيت اوليه‌اى كه داشته و هيچ وقت هم از آن نيت منصرف نشده بوده، مقدار مورد نظر را مستثنى نمايد يا خير؟.
ج – بفرض اين كه از نيت خودش برنگشته باشد مى‌تواند آنرا استثناء نمايد.
س 52 – قطعه زمينى است كه آنرا شخصى به نيت مسجد خريدارى كرده ودر صدد ساختن آن بوده، لكن قبل از آن كه آنجا را ساختمان كند و قسمت شبستان و دستشوئى و توالت آنرا معين نمايد مرحوم شد.
بعد از او چند نفر ديگر، با خرج خودشان قسمت شمالى زمين، كه مورد نظر بانى براى شبستان بوده ساختند (مورد نظر از اين جهت كه بانى در آن قسمت زمين، گاهى نماز مى‌خوانده و آن قسمت را هموار كرده بود) و چون بانى زمين مرحوم شده وقسمت توالت ودستشوئى را معلوم نكرده، هنوز مسجد فاقد توالت است.
در حاليكه وراث بانى هستند وبراى هرگونه اصلاحى، بصورتى كه شرع مقدس اجازه فرمايد حاضرند، تقاضا مى‌شود نظر مبارك را در مورد ساختن دستشوئى و توالت مرقوم فرمائيد.
كه انشاء الله مشكل حل شود.