پایگاه تخصصی فقه هنر

مجمع المسائل-ج1-ص136

اطاقهائى‌ نو ساخته‌اند كه درهاى‌ آنها از طرف سقف مسجد باز مى‌شود هنگام تعمير مسجد، سقف مسجد را جزء مسجد، حساب نمى‌كردند حال آيا از سقف مسجد بايد مسجد حساب كرد يا نه؟ و آيا مسجد، از تخوم ارض تا آسمان محكوم بحكم مسجد است يا فقط آنجا كه نماز خوانده مى‌ شود؟.

ج – در فرض سؤال، اگر اول، زمين مسجد را براى‌ نماز، وقف كرده‌اند و بعد اطاقها را ساخته و وقف كرده‌اند جاى‌ نماز من تخوم الارض الى‌ عنان السماء حكم مسجد را دارد و اگر مسجد و اطاقها را ساخته و بعد وقف كرده‌اند طبقه بالاى‌آن، حكم مسجد را ندارد.

س 35 – اينجانب قصد دارم طبق سنت صدر اسلام مجلس عروسى‌ و وليمه ازدواج پسرم را با حفظ تمام شعائر مذهبى‌ در مسجد برگزار نمايم.

استدعا دارم نظر شريف را در اين مورد مرقوم فرمائيد.

ج – بر گزار نمودن مجلس عروسى‌ در مسجد، در صدر اسلام بصورت يك سنت، معلوم نيست و بهتر اين است كه اينگونه مجالس را در منزل خود تشكيل دهيد و نسبت به مسجد اگر مزاحمت با نمازگزاران باشد حرام والا سزاوار نيست زيرا مناسب وضع مسجد نيست و هتك است.

س 36 – صحن مسجد، در صورت جهل به كيفيت وقف، در حكم مسجد است كه جنب نتواند در آن، درنگ كند يا نه؟.

ج – با جهل بكيفيت وقف و نبودن اماره يا ظاهر حال، احكام خاصه مسجد، بر آن مترتب نيست.

س 37 – مسجديكه علاوه بر شبستان، داراى‌ حياط و صحن و راهرو است و در عرف، همه آنها را مسجد مى‌خوانند آيا احكام مسجد بر آنها بار است يا نه و در صورتيكه قصد بانى‌ معلوم نباشد، ساختن مستراح و امثال آن در يك طرف آن صحن، چه صورت دارد دليل و قرينه بر عدم مسجديت لازم است يا نه؟.

ج – با شك در آن كه صحن را جزء مسجد قرار داده اگر اماره‌اى‌ بر مسجد بودن نباشد محكوم به مسجديت نيست و اماره بر عدم، لازم نمى‌باشد.

س 38 – چنانچه قسمتى‌ از مسجد، مردد باشد كه آيا مسجد است يا راهى‌