مجمع المسائل-ج1-ص46
اظهار مى‌دارد كه بايد او را منزل دهى آيا مى‌توانم آن رختخواب را كه ارمنى و مانند او در آن خوابيده به ديگرى بدهم يا نه؟.
ج – اگر شك داريد كه رختخواب را نجس كرده باشد تكليفى بر شما نيست و مى‌توانيد آنرا به ديگران بدهيد.
س 75 – زنى كه غسل بلد نيست و نماز هم نمى‌خواند مى‌شود از غذائى كه او درست كرده خورد يا نه؟.
ج – ما دامى كه آن زن متهمه و بى مبالات در نجاست و طهارت نباشد خوردن غذاهائى كه با مباشرت او درست مى‌شود اشكال ندارد.
س 76 – كسى از محل غائط رطوبتى شبيه بچرك مى‌بيند و از آن محل، حس سوزش هم مى‌كند آيا اين رطوبت پاك است يا نه؟.
ج – با شك در خروج غائط، محل، محكوم بطهارت است.
س 77 – هنگامى كه برف و يا باران در كوچه‌هاى خاكى مى‌بارد و سگ هم در آنجا رفت و آمد مى‌كند اگر به لباس بپاشد چه صورت دارد بعد از خشك شدن و تراشيدن، شستن لازم است يا نه؟.
ج – با احتمال طهارت، محكوم بطهارت است و تراشيدن و تطهير، لازم نيست.
س 78 – هر گاه فضله موش در حبوب ديده شود جستجو در آن لازم است كه شايد باز هم باشد و اگر جستجو نكرده آن گندم را آرد كردند آن آرد محكوم بطهارت است يا نه؟.
ج – با شك، فحص، لازم نيست و آرد آن، محكوم بطهارت است.
س 79 – لباسهائى را كه به لباسشوئى و باصطلاح، اطو شوئى مى‌دهند چه صورت دارد چون غالبا اشخاصى كه پرهيز از نجاسات نمى‌كنند و يا اصلا طهارت نمى‌گيرند به همين لباسشوئيها لباس مى‌دهند در اين صورت مى‌شود بآنها لباس داد جهت شستن يا نه و همچنين همان اشخاص با ما معاشرت دارند تكليف ما با آنها چيست؟.
ج – با شك در نجس شدن، محكوم بطهارت است و با شك در پاك