مجمع المسائل-ج1-ص27
مسائل طهارت
طهير با آب قليل يا كر و جارى س 1 – قناد مقدار زيادى شكر از چند گونى ميان پاتيل بزرگ جهت ساختن قند مى‌ريزد بعد لوله آب را روى شكرها باز مى‌كند و با وسائلى كه دارد مشغول بهم زدن آب و شكر مى‌شود يك وقت متوجه مى‌گردد كه موش مرده‌اى در آن است اينك اين آب وشكر قابل علاج وپاك شدن است يا نه واگر بهيچ وجه علاجى ندارد اين شربت شكر را ممكن است براى زنبورهاى عسل گذاشت وبخورد آنها داد يا نه و اگر بنظر حضرت عالى اشكالى ندارد كه زنبورها شربت شكر را بخورند و از طرفى عسلى هم كه از اين شربت بعمل مى‌آيد از طريق مسأله انتقال، پاك باشد لكن وقتى زنبورها مى‌آيند و روى اين آب و شكر مى‌نشينند و از آن مى‌خورند و در حالى كه دست و پا و بدن آنها آلوده شده ميان كندو مى‌روند و در ميان عسلها و مومها گردش مى‌كنند آيا آن دستگاه ميان كندو نجس مى‌شود يا نه؟.
ج – در فرض مسأله، اگر شربت را در آب كر بريزند بنحوى كه از اضافه، خارج بشود و آب مطلق باشد پاك مى‌شود و بكار بردن آن آب در قنادى، اشكال ندارد و شربت نجس را به زنبور بدهند نيز مانع ندارد لكن اگر از شربت بپاى زنبور باشد و با عسل ملاقات كند عسل، نجس مى‌شود و اگر شك در ملاقات با نجس باشد عسل، محكوم بطهارت است.