مجمع المسائل-ج1-ص24
ج – قول هر كدام كه بيشتر محل وثوق و اعتماد مى‌باشد مقدم است و اگر از نظر وثاقت و اطمينان، مساوى هم باشند قول هر دو از بين مى‌رود و حال اگر ممكن باشد بايد به خود مجتهد ويا رساله او مراجعه كرد و اگر ممكن نبود مى‌توان به هر يك از اين دو قول، كه موافق احتياط است عمل كرد ومى توان عمل به احتياط نمود.
س 28 – با اختلافاتى كه مجتهدين از نظر فتوى در نجاسات و مطهرات و ذبيحه و امثال آن دارند تكليف مقلدين آنان در معاشرت با يكديگر چيست و آيا بايد از همديگر اجتناب نمايند يا نه؟.
ج – معاشرت مقلدين با يكديگر اشكال ندارد واختلاف به نحوى كه موجب توليد اين اشكالات شود نادر است.
س 29 – اگر در حال نماز بفهمد كه مرجعى كه از او تقليد مى‌كند فوت كرده آيا نمازش باطل مى‌شود يا نه؟.
ج – باطل نمى‌شود.
س 30 – آيا جائز است كه مسأله دادن، جواب مسائلى را كه مردم از او مى‌پرسند طبق فتواى مجتهدى كه خودش از او تقليد مى‌كند بگويد يا بايد از فتواى مجتهدى جواب دهد كه سؤال كننده، از او تقليد مى‌كند؟.
ج – بايد رأى مجتهدى را كه سائل از او تقليد مى‌كند بگويد.
س 31 – اعلم و مفتى و مجتهد، معصوم است يا نه؟.
ج – از بنى آدم غير از انبياء وائمه طاهرين صلوات الله عليهم اجمعين وحضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها عصمت كس ديگر، ثابت نيست و اعلم و مفتى بايد عادل باشد.
س 32 – آن مرجع عاليقدر مرقوم فرمايند كه چرا علما و مراجع تقليد و پيشوايان مسلمين در يك زمان وعصر، از يك نفر بيشتر هستند، در صورتيكه در زمان حضرت پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم و بعد از آن حضرت در زمان امامان، يك نفر بعنوان امام و پيشواى مؤمنين، حكومت مى‌كرد خواهشمند است مرا راهنمائى كنيد.