جامع الشتات-ج1-ص316
پس هرگاه شخص عزيزى به سبب بنيه وطاقت سوارى الاغ و نان بى‌نان خورش و مباشرت خدمت خود مى‌تواند رفت.
و شخص وضيعى، بدون كجاوه واطعمه نفيسه و خادمى نمى‌تواند رفت، به سبب ضعف وعدم بنيه، آن مستطيع است با آن و اين مستطيع نيست بدون اين.
438 – سؤال: شخصى مستطيع بود و تنخواه تلف شد وحالا هيچ ندارد.
مى‌تواند استيجار حجى كند و در سال بعد از براى خودش حجى بكند يا نمى‌تواند؟ جواب: بلى مى‌تواند، بلكه گاه است كه واجب مى‌شود كه اين كار بكند تا خود را برى الذمه بكند.
439 سؤال: شخصى مى‌خواهد تدارك سفر حج ببيند و مهر زوجه مى‌خواهد بدهد وخرجى خانه را هم بگذارد.
آيا خمس را ابتدا بدهد يا بعد از وضع اينها؟جواب: هر گاه اموالى كه دارد از جمله اموالى است كه خمس متعلق به آنها مى‌شود، مثل فاضل مؤنه سال از ارباح كسب وزراعت وتجارت و غير اينها، خمس لازم است والا خمس لازم نيست.
وچنان نيست كه ميان عوام متداول است كه هر كس مى‌خواهد حج برود بايد خمس بدهد از خرجى راه و برود.
گاه است كسى به او هزار تومان مى‌بخشند، يا از پدر او به او ميراث مى‌رسد، اظهر اين است كه خمس بر او واجب نيست و همينكه به آن مال مستطيع شد بايد حج كند.
واما هرگاه از جمله اموالى است كه خمس به آن متعلق مى‌شود وخمس هم تعلق گرفته بايد خمس را بدهد وديون خود را كه از جمله آن، مهر زن است بدهد.
بعد از آن هرگاه به قدر استطاعت، يعنى به قدر زاد وراحله واخراجات راه ومؤنه عيال تا برگشتن را دارد واجب است حج، والا فلا، و اين وقتى است كه قبل از اين، حج در ذمه او مستقر نشده باشد و هرگاه مستقر شده باشد به هر حال بايد حج بكند.
440 – سؤال: هرگاه زينب مستطيع، ” زيد ” را وصى كند كه بعد از فوت من، حجه بلدى به جهت من استيجار نما.
و زينب، وفات نمايد و زيد، مبلغ چهل تومان از مال زينب را به جهت حجه بردارد و تتمه تركه را به وارث بدهد.
و زيد وصى، نايبى از