جامع الشتات-ج1-ص162
محسوب مى‌دارد يا نه؟ پس جواب آن از مسئله‌اى كه قدرى پيش از اين مذكور شد، معلوم مى‌شود.
329: سؤال: هرگاه در قريه‌اى فقرا و مساكين باشند، آيا جايز است كه زكوة را به غيرى بدهند كه بيرون ببرد يا نه؟ و هرگاه به آن فقير دادند، آيا برئ الذمه مى‌شوند يا نه؟ جواب: با وجود بودن فقير در بلد، بر غريب دادن جايز است، اما افضل اين است كه اهل بلد را مقدم دارند، بلى اگر با وجود فقرا، زكوة را به بلد ديگر بفرستد كه به فقراى آن بلد بدهند، در آن وقت اگر تلف شود، ضامن است و اما هرگاه تلف نشود و به دست فقير برسد برئ الذمه مى‌شود.
330 – سؤال: نصاب شتر به چه نحو مى‌شود؟ جواب: شتر، دوازده نصاب دارد: اول پنج شتر، در آن يك گوسفند بايد داد.
دوم، ده شتر، در آن دو گوسفند بايد داد.
سوم، پانزده شتر و در آن سه گوسفند بايد داد.
چهارم، بيست شتر و در آن چهار گوسفند بايد داد.
پنجم، بيست و پنج شتر است و در آن پنج گوسفند بايد داد.
ششم، بيست و شش شتر است و در آن يك شتر ماده يك ساله پا در دو بايد داد، و اما اگر ماده ندارد، نر دو ساله پا در سه بدهد.
هفتم سى و شش شتر است و در آن شتر ماده دو ساله پا در سه بدهد.
هشتم، چهل و شش شتر است در آن شتر ماده سه ساله پا در چهار بدهد.
نهم، شصت و يك است در آن شتر ماده چهار ساله پا در پنج بدهد.
دهم، هفتاد و شش است و در آن دو شتر ماده دو ساله پا در سه مى‌دهد.
يازدهم، نود و يك است و در آن، دو شتر ماده سه ساله پا در چهار سال است.
دوازدهم، صد و بيست و يك است و هر چه زياد شود، در هر پنجاه شتر، يك شتر ماده سه ساله پادر چهار و [ يا ] در هر چهل شتر، يك ماده دو ساله مى‌دهد.
و احوط بلكه اظهر اين است كه در اينجا مراعات فقير را منظور داشته باشد، مثل اين كه در صد و بيست و يك، ملاحظه چهل را بكند به جهت اين كه سه چهل دارد و دو پنجاه و در صد و پنجاه ملاحظه پنجاه را بكند كه سه پنجاه دارد و اگر ملاحظه چهل را بكند سى