جامع الشتات-ج1-ص138
است قبل از ركوع وخصوص روايت رجاء (1) بن ابى ضحاك در عمل حضرت رضا (ع) در راه خراسان دلالت بر ثبوت قنوت دارد در شفع، ولكن صحيحه عبدالله بن سنان (2) دلالت دارد بر اينكه قنوت در وتر، در ركعت ثالثه است قبل از ركوع، به ضميمه اخبار صحيحه ومعتبره بسيار كه دلالت دارند وتر، نام سه ركعت است.
وبعض متأخرين علما، تصريح به سقط قنوت شفع كرده‌اند ومصرحى به ثبوت آن بخصوصه در نظر نيست وروايت رجاء هم ضعيف است وآن اخبار صحيحه عامه هم بيش از اين دلالت ندارند كه قنوت، قبل از ركوع است نه اينكه در هر دو ركعتى قنوتى هست، بلى در اخبار ديگر كه در ذكر ” قبل از ركوع ” [ نيستند ] (بلكه دلالت دارند بر اينكه در هر نماز قنوت است در هر فريضه ونافله) دلالت به عنوان عموم است.
وبه هر حال، عمل حقير در ترك قنوت است.
308 – سؤال: كاردى كه دسته‌اش استخوان مجهول الحال باشد در نماز چه صورت دارد؟ جواب: اظهر صحت است، اگر چه احوط، اجتناب است.
309 – سؤال: احتياط در ظهر جمعه چيست؟ آيا جمع بين صلوتين است يا ترك جمعه واتيان ظهر، بنابر عدم وجوب عينى جمعه و هر گاه جمع، احوط باشد، آيا احتياط به مباشرت فقيه است يا بمن جاز له الامامة حاصل مى‌شود ودر صورت تحقق احتياط به مباشرت فقيه، آيا تفقه در بعضى مسائل بنا بر جواز تجزى اجتهاد، كافى است يا نه؟ جواب: احتياط در جمع بين صلوتين است، هر چند قايل به وجوب عينى باشيم، زيرا كه مفروض اين است كه در وجوب عينى هم دليل آن يقينى نيست بلكه ظنى است، پس دليل بر حرمت آن نيست، واما دليل جواز (بلكه استحباب) همان ادله احتياط است،
1: بحار الانوار ج 49 ص 95 – 91، حديث طولانى – ونيز – مسند الامام الرضا ج 1 ص 44 – 40، وعيون الاخبار 2 – 180، رجاء بن ضحاك از طرف مأمون مامور بود كه امام را از مدينه به مرو آورد، چندان اعتنائى به حديث او نمى‌كنند.
2: وسائل: ج 2 ص 900، ابواب قنوت باب 3 ج 2.