پایگاه تخصصی فقه هنر

جامع الشتات-ج1-ص137

نيز خصوص روايت (1) على‌ بن ابى‌ حمزه در خصوص سجده سهوى‌ كه از براى‌ تشهد منسى‌ باشد كه دلالت دارد بر تقديم آن به قضاى‌ تشهد.

304 – سؤال: با چكمه نماز گزاردن چه صورت دارد كه پاشنه بلند باشد؟ جواب: ظاهر اين است كه صحيح است به جهت اصل وصدق قيام وعموم واطلاق وترك استفصال در احاديثى‌ كه دلالت دارند بر جواز نماز با چكمه.

305 – سؤال: پارچه‌اى‌ كه ببافند وتاره‌اش ده يك نخ باشد وبافه‌اش ابريشم، باآن نمازگزاردن چه صورت دارد؟ جواب: ظاهر اين است كه هر گاه ده يك خليط باشد هم كافى‌ باشد، چون در عرف صادق است كه حرير محض نيست، بلكه مخلوط است.

306 – سؤال: تدثر به حرير جايز است يا نه؟ وتدثر بالاپوش ومانند آن را شامل است يا نه؟ جواب: مراد از ” تدثر ” را نمى‌فهمم.

اگر مراد ” دثارت ” مقابل ” شعار ” است كه جوامه (2) فوقانى‌ است، چنانكه شعار جامه ملاصق بدن است.

اشكال در حرمت آن از براى‌ مرد نيست وظاهر اين است كه بالاپوش مثل عبا وردا هم چنين است واگر مراد از تدثر، التحاف است مثل لحاف حرير، پس هر چند صريحى‌ در كلام فقها واخبار در نظر نيست، لكن حرمت، متبادر از اخبار وفتاوى‌ نمى‌شود، چون ظاهر از آنها حرمت لباس پوشاكى‌ است نه مثل لحاف، واما فرش ومتكا وامثال آن، پس اظهر واشهر جواز است، بلكه صحت نماز است بر روى‌ آن ودلالت مى‌كند بر آن، بعض اخبار معتبره نيز.

307 – سؤال: قنوت در صلوة شفع: آيا دليل عامى‌ در او به نظر شريف رسيده يا نه؟ جواب: عمومات اخبار صحيحه دال است بر اين كه قنوت در هر نمازى‌ در ركعت دوم

1: وسائل: ج 5 ص 341، ابواب الخلل، باب 26 ج 2.

2: جامه، يا: جمع جامه – در ذيل مسئله شماره 265 نيز ديديم كه ” رخت ” با صيغه ” رخوت ” جمع بسته شده بود.