جامع الشتات-ج1-ص75
چه صورت دارد؟ جواب: اظهر در نزد حقير آن است كه نماز در كلاه حرير وعرقچين حرير وامثال آن كه ساتر عورت نيست هم، مبطل نماز است.
اما در سجاف حرير، اظهر صحت است واحوط آن است كه عرض آنها، چهار انگشت بيشتر نباشد، واما دستمال حرير، هرگاه با كسى باشد معلوم نيست كه مبطل نماز باشد.
و امر، در تكمه حرير و جهك گريبان، آسان‌تر است از سجاف.
166 – سؤال: در وقت نماز، طلاى مسكوك و غير مسكوك در نزد آدم باشد، اما زينت نباشد چه صورت دارد؟ جواب: اظهر آن است كه ضرر ندارد، در هيچ حال، خصوصا مسكوك و خصوصا هر گاه خوف فراموشى و تلف باشد، بلكه در صورت خوف تلف، بيرون آوردن آن، بى‌صورت است.
167 – سؤال: كسى شك و سهو را نداند و يا ياد نگيرد و در نماز، شك و سهو هم مى‌كند و نماز را بر هم مى‌زند و از سر مى‌گيرد.
آيا اين نماز چه صورت دارد؟ جواب: نماز او، بعد از اينكه اعاده كرده صحيح است، لكن معصيت كرده است در ترك تحصيل مسئله و در بر هم زدن نماز.
168 – سؤال: كسى شك و سهو را نداند وحروف را از مخارج (در وقت نماز) ادا نكند و مسائل نماز را نداند و قرائت و سوره را هم درست نخواند و صفات ثبوتيه وسلبيه را نداند، آيا نماز اين شخص، چه صورت دارد؟ همچنين اين شخص مى‌تواند كه به زيارت كعبه وكربلا ومشهد برود يا نه؟ سفر بر او حلال است يا حرا؟ جواب: هرگاه اصلى از اصول دين درست نيست، هيچ عبادتى درست نيست.
هر چند با آداب و شرايط بكند و هرگاه اصول دين، درست باشد و واجبات نماز وشرايط آن بهعمل نيايد نماز صحيح نيست و هرگاه سفر كربلا و مشهد، مانع از درست كردن نماز است آن هم درست نيست.
اما صحت حج چنين كسى: پس جواب آن در مسئله بعد معلوم مى‌شود.
169 – سؤال: كسى اصول دين را به اين طريق مى‌داند كه اقرار مى‌كند كه خدا