جامع الشتات-ج1-ص45
مى‌كند، به غايت ضعيف است واين از باب تطهير به آب قليل است و منافاتى ما بين نجس شدن وتطهير غير نيست، والا بايد كه خاك خشك هم مطهر نباشد در صورت ترى نجاست.
وظاهر اين است كه فرقى ما بين تر و خشك نيست، هر چند بى جرم باشد ودر بى جرم مثل بول خشك به همان قدر راه رود كه اگر ترى مى‌بود زايل مى‌شد.
91 – سؤال: اهل كتاب، آيا طاهرند يا غير طاهر؟ تفصيل نموده، نقل قول علماى عظام بنماييد وعلاوه بر اين، رأى جناب سامى را بيان فرمايند.
جواب: معروف از مذهب اصحاب ما نجاست اهل كتاب است و همچنين مجوس، و اقوى در نزد حقير همين است.
جمعى از علماى ما، دعوى اجماع شيعه كرده‌اند بر نجاست آنها، وآيه شريفه قرآن، يعنى ” انما المشركون نجس فلا يقربوا المسجد الحرام ” واحاديث بسيار هم دلالت دارد بر آن، وابن جنيد وابن عقيل از قدماى اصحاب نقل كرده‌اند به آيه شريفه ” وطعام الذين اوتو الكتاب حل لهم ” نيز دلالت ندارد بر مذهب ايشان به جهت آنكه اكثر اهل لغت و اهل حديث سنيان ذكر كرده‌اند كه طعام، گندم است واحاديث بسيار هم در تفسير وارد شده كه مراد از طعام، گندم وجو است.
و به هر حال با وجود شهرت عمل شيعه به نجاست و ترك ايشان، احاديث بسيار را، كه دلالت بر طهارت دارد با وجودموافقت با مخالفين ونادر بودن عمل به آنها از شيعيان، مرجح قول به نجاست است.
92 – سؤال: هر گاه يهودى برود در صحن حمامات وقطراتى كه به سبب ريختن آب به بدن از آن بخارى متصاعد مى‌شود بر سقف و در ثانى الحال عرق شده، نازل بر ابدان ساير مسلمانان شود و بر همان حال آمده، جامه مى‌پوشند، آيا پاكند يا نجس؟ جواب: بخارى كه از رطوبت نجس متصاعد مى‌شود در سقف حمام مستحيل به عرق مى‌شود نجس نيست ونه سقف را نجس مى‌كند ونه بدن مسلمانان را و به سبب آن، احتياج به تطهير نيست.
93 – سؤال: هر گاه يهودى در سر حمامها پايش را از آب بيرون مى‌آورد و در روى جامه افكن مى‌گذارد آيا احتياج به تطهير اعضاى ملاقى مذكور دارند يا نه؟ وطريق تطهير ارض جامه افكن را بيان فرمايند.