جامع الشتات-ج1-ص28
اجزاى گل نجس وعين نجاست زايل شده پاك مى‌شود والا فلا، بلى ممكن است حكم به طهارت روى گل كه آب به آن رسيده، هر گاه آن گل مايع نباشد.
55 – سؤال: هر گاه كفش وپوستين در مساجد مسلمين كه اكثر اوقات به عزم مهمانى وغير آن در آنجا جمع مى‌شوند عوض شود وصاحبش را نشناسيم پاك است يا نه؟ جواب: بلى ظاهر، طهارت است.
56 – سؤال: جرمى كه در زير ناخنها مى‌ماند ونجس مى‌شود به جارى كردن آب بر آن يا فرو بردن آن به آب كر يا جارى با ابقاى آن پاك است يا نه؟ جواب: بلى به هر قدرى كه نجاست رسيده، آب كه رسيد پاك مى‌شود وازاله آن بالمره شرط تطهير نيست.
57 – سؤال: حديث ” الارض يطهر بعضه بعضا (1) ” مضمونش را بين فرمايند.
جواب: يعنى زمين پاك مى‌كند بعض آن كه بر روى زمين است بعض ديگر آه را كه به ته كفش وقدم چسبيده است ونجس شده به سبب رطوبت نجاست.
وتفسير آخوند ملا محسن بسيار دور است ودر انظار فقها مهجور است.
58 – سؤال: در زمستان در زمين رطب، هر گاه شخصى عبور (به زمين پاك ونجس هر دو، يا نجس تنها) نمايد واز كفش يا چارق ترشح يا رطوبت به پا برسد حكم به نجاست مى‌توان كرد يا نه؟ جواب: هر گاه رطوبت از زمين نجس است البته نجس است واما هر گاه در نهر وزمينراه رفته ومحتمل باشد كه زير كفش قبل از نجس شدن رطوبت داشته باشد يا بعد از نجس شدن وپاك شدن به راه رفتن، رطوبت داده باشد به پا، پاك است وتا يقين نشود به اينكه رطوبت نجس است كه به پا رسيده حكم به نجاست پا نمى‌توان كرد واين مبتنى بر اين است كه زمين رطوبت دار، حتى زمين گل شده را هم مطهر دانيم وآن دور نيست والا حرج عظيم لازم مى‌آيد.
59 – سؤال: شخصى در پشت اتاق او، خلا واقع شده باشد ورطوبت آن به ديوار و
1: وسائل ج 2 ص 1047 باب طهارة باطن القدم.
ح 3 و 4 و 9.