پایگاه تخصصی فقه هنر

معنای هنر شیعی-ج1-ص183

معمولا هنگام گرفتارى يا بيمارى از آن استفاده مى‌شد و يا در كارزار آن را در زير زره بر تن مى‌كردند.

گفتنى است كه در افواه، اين نوع البسه معروف به پيراهن نادعلى

نيز بودند، چنان‌كه در برخى انواع اين جامه‌ها شعر نادِعلى نيز نوشته

شده است .[1] پيراهن « نادعلى » يا پيراهن « آية الكرسى » كه تقريبآ تمام

سطح آن از آيات قرآن كريم و ادعيه مختلف پوشيده شده، لباسى است عباگونه كه در پوشش بالاتنه كاربرد داشته و قسمتى از آستين‌هاى گشاد

آن بدون نوشته است. اين پيراهن امروزه در موزه ايران باستان نگهدارى مى‌شود .[2]

  1. 1. . زهره روح‌فر، پيراهن نادعلى يا جامه فتح، كتاب ماه هنر، شماره 31 و 32، ارديبهشت 1380،ص 34 ـ 35.
  2. 2. . هنر اسلامى، شماره ارسال اوّل، پاييز و زمستان 1383، بررسى نام مبارك حضرت «على» 7 برروى هنرهاى كاربردى دوره‌هاى صفويه و قاجاريه در موزه ايران باستان/ دكتر مهناز شايسته‌فر،مهران بهزادى/ ص111.