معنای هنر شیعی-ج1-ص181
در موزه حرم شيروانى پوش مرواريد دوزى نگهدارى مىشود كه به دستور مهد عُليا ( مادر ناصرالدّين شاه ) و به وسيله بىبىجان زردوز، در سال 1285 هجرى درست شده است و در فاصله هر يك از ترنجها عبارتِ « يا امام رضا » نوشته شده و نام اهداكننده به اين مضمون بر آن نقش بسته است:
پوشيده نماناد كه اين اُمِّ قرى پوشيده ز امِّ ناصرالدّين شاه است
( اُمّ قرى، كعبه معظّمه است و مشهد مقدس را كه كعبه آمال شيعيان جهان است، شاعر همطِرازِ كعبه خوانده است .)[1]
از همه مهمتر پوشش ضريح مطهر حضرت رضا علیه السلام اهدايى فرح پهلوى است كه در سال 1346 شمسى بعد از برگزارى تاجگذارى محمدرضا پهلوى براى ضريح مطهر حضرت رضا علیه السلام وقف كرده است. طرحِ ساده، و طرح رنگى اين روپوش را ـ به ترتيب ـ آقاى ذكاء و استاد فرشچيان تهيه كردند.
پوشش مذكور كه مزين به مليلهدوزى و مرواريددوزى مىباشد دورادور آن را بالهاى فرشتگان احاطه كردهاند كه دوبار 12 عدد نقش تاج با پولكها و مرواريدهاى درشت تزيين گرديده است و در چهار گوشه آن نقش چهار فرشته به چشم مىخورد كه جلوهاى خاص به اين پوشش دادهاند.
چهار ترنج در قسمت بالا و پايين و اطراف با نهايت استادى مليلهدوزى شده است كه يك مصرع بيت يك طرف و مصرع ديگر از طرف ديگر به اين مضمون:
گر سر به فَرّ و شوكت، بر آسمان فرازم بر آستانِ قُدست باشد سرِ نيازم