معنای هنر شیعی-ج1-ص179
سياسى باشد. در بيزانس هم گاهى اوقات از اشياى قيمتى چنين استفادهاى مىكردند .[1]
با آثار موجود مىتوان اوج هنر قلمكارسازى را از نظر ميزان توليد و تنوع نقوش به دوره صفوى نسبت داد. مراكز عمده قلمكارسازى شهرهاى يزد، همدان و اصفهان بود.
پارچههاى قلمكار از نظر شيوه كار به چهار نوع تقسيم مىشود كه يكى از انواع آن قلمكار قلمى است كه رويَش آيات قرآن و دعا و حديث با خطوط كوفى، نَسخ، ثلث و غبار نگاشته مىشود. پيراهنهاى آيةالكرسى يا نادِ على كه جهت دفع امراض و بلايا به تن مىكردند، از اين نوع محسوب مىشوند .[2]
پوشش قبر از پارچه زرى قرن 11 ق، طول: 241 سانتىمتر عرض: 136 محلِّ نگهدارى: موزه ملّى ايران شماره موزه: 3314 يزد، عمل غياث نقشبند، نمونه بسيار جالب زرىهاى بافت يزد است و معمولا اين نوع پارچهها داراى طرح محرابى هستند. تارهاى اين زرى، ابريشم و پودهايش ابريشم و گلابتون است. بر حاشيه اين پارچه دعاى صلوات بر چهارده معصوم به خطِّ ثلث جلى بافته شده است.
« اللّهمّ صلّ علَى النَّبِى الاُمّى العَربى الخاتم المقصود مِن وُجوده ايجاد العالم شارق سما النّبوة و الرّسالة و الهُدى ابىالقاسم محمد المصطفى و صَلِّ على تشرق الرّسول و ابْنِ عَمّه مِنالحَقيقه و خليفه بالحقِّ مِن بَعدهُ بين الخَلِيفه