پایگاه تخصصی فقه هنر

معنای هنر شیعی-ج1-ص176

شهرِعشق كه در موزه فرش حرم مطهر حضرت رضا علیه ‎ السلام نگه‌دارى مى‌شود. اين قالى هفت شهر مقدس شيعيان يعنى: مكه، مدينه، نجف، كربلا، مشهد، كاظمين و سامرا را كه هر يك در ترنج‌هاى دوازده ضلعى بافته شده، نشان مى‌دهد و در پايين زمينه از راست به چپ تصاوير حرم حضرت معصومه، مقبره حافظ، فردوسى، سعدى و در انتهاى سمت چپ، مسجد امام اصفهان قرار دارد و در نوار ضلع بالايى قالى نامه‌اى به خطِّ نسخ به حضرت ولىِّ عصر ( عج ) نوشته شده است. اين قالى در سال 1353 / ذى‌قعده 1394ق در اصفهان به اتمام رسيده است.

فرش امام على علیه ‎ السلام، از آثار هنرى ارزشمندى است كه در سال‌هاى

اخير اتحاديه مركزى فرش دست‌باف ايران براى مسجد امام على علیه ‎ السلام

در هامبورگ بافته‌اند؛ فرشى كه يكايك اجزاى آن حكايت از اعتقادات

و مذهب و فرهنگ و آداب و رسوم تمدن ايرانى است. سنّت

دعانويسى و زيارت‌نامه نويسى در قالى‌چه‌ها نيز تاكنون ادامه

يافته است.

ب) پارچه‌بافى

تزيين و آرايش پارچه‌هاى زرى و ابريشمى با نوشته‌هاى به خطِّ نسخ و نستعليق، نيز داراى معانى شيعى بودند. غالبآ اين پارچه‌ها را براى روپوش قبور يا جهت پرده مقابر و مكان‌هاى مقدس استفاده مى‌كردند. آيات قرآن، گاه ادعيه و تصوير نباتات و شاخ‌وبرگ‌هاى تزيينى اين پارچه‌ها را مى‌آراست.