معنای هنر شیعی-ج1-ص142
عضو هيئت سقّايان بنمايند. از اين روىْ در زمان معيّن، معمولا هفت ـ هشت سالگى فرزندشان مجلسى تدارك مىبيند و از بابا و سرپرست هيئت سقّايى و سقايان دعوت مىكنند تا در آن مجلس شركت نمايند و فرزندشان را كسوتِ سقّايى بپوشانند و در صف خدمتگزاران امام حسين علیه السلام وارد نمايند. باباى سقّا هم بعد از طىِّ مراسمى خاص، قصيدهاى را كه مخصوص سقّا نمودن افراد و پوشاندن لباس سقّايى به قامت آنهاست با همراهىِ سقّايان مىخواند و لباس يا وصلههاى سقّايى را به كودك مىپوشاند .[1]
از ديدگاه محمدرضا درويش، موسيقى مذهبى ايران با توجه به محتوا و عملكرد آن به دستههاى عاشورايى، تعزيه، عبادى و عرفانى و خانقاهى تقسيم مىشود.
از ميان چهار گروه فوق، موسيقى عاشورايى و تعزيه، تنها به مذهب شيعه تعلق دارد. درعين حال موسيقى عبادتى و تاحدى خانقاهى نيز در مذهب شيعه رواج داشته و دارد. اما موسيقى مذهبى ساير فرقههاى اسلامى تنها به موسيقى عبادى و عرفانى و خانقاهى محدود است .[2]
ج) تعزيه
تعزيهخوانى نقش برجستهاى در فرهنگ و ادب و هنر عامّه و روانِ