پایگاه تخصصی فقه هنر

معنای هنر شیعی-ج1-ص128

 از خستگىِ افراد مى‌شود. در نمونه‌هاى فراوان از اين اشعار بارها از نام على علیه ‎ السلام استفاده شده است.

ب ) جشن خَرمن: درو يا برداشتِ محصول گندم در بيشترِ نقاط ايران همراه با آواها و نغمه‌هايى ساده و بى‌پيرايه همراهِ مدح و ثناى خداوند، پيامبر گرامى اسلام و حضرت على علیه ‎ السلام است. به سبب تقدس نام على علیه ‎ السلام معمولا دروگران روز قبل به حمّام رفته و با بدنى پاك به برداشت محصول گندم، حاصل ماه‌ها تلاش خود، مى‌پردازند.

ج ) پيمانه‌كردن محصول گندم.

د ) دام‌دارى: ترانه‌هاى مَشك زنى: يكى از كارهاى طاقت‌فرساى زنان عشاير كشورمان مشك زنى است. زنان در فاصله‌اى كه مشك زنى مى‌كنند براى رفع خستگى و افزايش سرعتِ كار آواهاى موزونى مى‌خوانند كه در آن‌ها از حضرت على علیه ‎ السلام مدد مى‌گيرند.

ه ) صيد و دريا: بيشترِ فعاليت‌هاى مرتبط به دريا از جمله: صيد، پاروزدن و لِنج‌كشى و به آب‌انداختن لنج همراه با آداب و رسومى خاص است كه بيشتر در قالب اشعارى ساده و موزون بيان مى‌شود. مضمون اصلى اين آواها را مدح و ثناى خداوند، پيامبر گرامى اسلام، اميرالمؤمنين علیه ‎ السلام، رنج و سختى كارهاى صيد و … است. قسمت عمده آوازهاىِ كارِ منطقه بوشهر را اين‌گونه نغمات تشكيل مى‌دهد. كه در آن‌ها معمولا نام مولاى متقيان به صورت شاهِ مردان، مَردِ ميدان و غيره … برده مى‌شود.

و ) آبيارى.

ز ) بنّايى.