معنای هنر شیعی-ج1-ص126
6آيندهگرايى سياسى
بدرالدّين قوامى رازى، شاعر شيعىمذهب نيمه اوّل قرن ششم در ديوان خود قصايد زيبايى در مناقب و مراثى ائمه شيعه دارد. او ضمن قصيدهاى در مدح امام زمان ( عج )، اشاراتى نيز به ولايت فقيه مىكند .[1]
شرفالدّين مرتضى نقيب برجسته شيعه، روزگار خود را نايب امام زمان ( عج ) و ولىِّ شيعه معرفى مىخواند. از نظر او دليل ظهور نكردن حضرت علیه السلام مشوّش بودن اوضاع جهان و نارسايى جامعه است.
امير نورالدّين نعمتاللّه ( متوفّاى 834 ق ) مؤسّس سلسله نعمتاللّهى داراى ديوانى است. وى در يكى از زيباترين قصايد خود به تمجيد امامان شيعه و امام على علیه السلام پرداخته است .[2] و بر سبيل كنايه درباره ظهور حضرت
مهدى پيشبينىهايى كرده است.
7حماسهپردازى
در داستانهاى خيالى بعضى شاعران درباره جنگآورىها و پهلوانىهاى امام على علیه السلام، اشعار شكل حماسه دينى به خود مىگيرد.