پایگاه تخصصی فقه هنر

معنای هنر شیعی-ج1-ص123

 قسمتى از آن به علت اين‌كه به دستور ظلّ السّلطان گچ گرفته شده، خوانده نمى‌شود:

يا اللّه … شهنشاه دين ( يا محمد ) داورِ دين پرور ايران زمين ( يا على مدد )

كلب درگاه على، فخر شهان ( يا اللّه ) حامىِ دينِ نبى …( يا محمد )

آن‌كه زآبِ رحمت و خاكِ بهشت ( يا على مدد ) دستِ قُدرت طينت گردون سرشت

پايه ايوان قدمش بى‌حجاب ( يا محمد ) باشد آن‌جايى كه سر زد آفتاب ( يا على مدد )

منتظم باشد از آن گردون مآب ( يا اللّه ) ملت همچون آن جناب ( يا محمد )

شاهِ دين، شاهِ زمان: سلطان حسين ( يا اللّه ) بن سليمان ابن سليمان بارگاه ( يا على )

دوستى با على علیه ‎ السلام و ديگر پيشوايان معصوم شيعه در شعرهايى

از ميرعلى تبريزى، مُبدع خطِّ نستعليق در حرم مطهر رضوى

كتابت شده است. وى هم‌چنين اشعارى در ستايش از امام هشتم علیه ‎ السلام

سرود و بر نوارِ كتيبه‌اى بزرگ نگاشت كه در حرم امام هشتم

روبه‌روى مزار مطهر امام قرار دارد. درباره تعمير و تذهيب روضه

رضوى به امر شاه سليمان ميرزا، رضى مستوفى اين اشعار را

سروده است: