پایگاه تخصصی فقه هنر

معنای هنر شیعی-ج1-ص101

بر آن، آيه يكم تا سوم سوره فتح نيز بر حاشيه ميانى بخشِ شكمى علم به خطِّ ثلث نوشته شده است. آوردن نام على علیه ‎ السلام در كنار آياتى از سوره فتح [1]،

نشانه اعتقاد راسخ شيعيان در يارى جستن از امام على علیه ‎ السلام است .[2]

علَمِ دراويش از جنس فولاد از سده نوزدهم / سيزدهم به‌جاى مانده است كه 7 / 67 سانتى‌متر طول دارد و در مجموعه پرويز تناولى نگه‌دارى مى‌شود. در اين نمونه نام على با تكرار در مقابل هم و به خطِّ نستعليق حك شده است.

ك) مسكوكات

تثبيت وضعِ سكه از پايان قرن اوّل هجرى موجب شد هر يك از فرمانروايان ايران از سال 203 هجرى در سكه‌هاى خود از همان نمونه‌ها پيروى كند. روى سكه‌ها تا اين دوره « لا اله اِلّا اللّه وحده » و پشت آن « محمد رسول اللّه » ضرب مى‌شد، و اوايلِ عباسيان آيه 33 سوره توبه [3]

روى سكه ضرب گرديد، ولى در سال 203 قمرى در سمرقند درهمى ضرب شد كه داراى نقش بود. در پايين روى سكه كلمه المشرق نقش و در حاشيه بيرون آن آيه 34 روم نوشته شده است. در پشت سكه آمده است :» بسم اللّه، محمد رسول اللّه، المأمون خليفة اللّه، از جمله فرمان‌هايى است كه امير الرّضا، وارث مسلم مسلمين، على‌بن موسى‌بن على‌بن ابى‌طالب،

  1. 1. . (إِنّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِيناً * لِـيَغْفِرَ لَکَ اللّهُ ما…).
  2. 2. . زهرا شريعت، هنر اسلامى، شماره 6، بهار 1386، ص 81.
  3. 3. . (هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَـهُ بِالْهُدى وَدِينِ الحَـقِّ لِـيُظْهِرَهُ عَلَى آلدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ آلمَشْرِكُونَ).