معنای هنر شیعی-ج1-ص85
الرّضا علیه السلام كتيبهاى به خطِّ عليرضا عباسى، با اين عبارت حك شده است: « كلبِ آستان شاه ولايت عباسالحسينى الموسوى الصّفوى، تقديم نمود سنه 1022 ».[1]
كتيبههاى درِ چوبى مقبره ميرزا ابراهيم كه در سال 1003 ـ 1004 هجرى ساخته شده است، اين نكته را نشان مىدهد كه هنرمند، شيعه است و از نام على براى حلِّ همه مشكلات مدد مىجويَد. در اين اثر، نام على چهار بار به خطِّ كوفى تزيينى بر بالاى در و سمت راست پايين آن تكرار شده است و در قابهاى بزرگ آمده است: « ﴿ناد عَلِيّآ مَظْهر العَجائِب تَجِدْهُ عونآ لَکَ فِى النَّوائِب » ﴾ على را بخوان شما او را يار خود در گرفتارىها درك خواهيد كرد. هر نگرانى، غصه و اندوه با توسل به حضرت على علیه السلام برطرف خواهد شد. اى على، اى على، اى على !
درِ اصلى مدرسه چهارباغ كه با نقره و طلا تزيين شده و از لحاظ زرگرى و قلمزنى از نمونههاى ممتاز اين صنعت است، الواح و كتيبههايى دارد؛ از جمله بر دو لنگه راست و چپ درِ به خطِّ نستعليقِ برجسته نوشته شده است:
﴿بسماللّه الرّحمن الرّحيم قالَ النَّبِى ﴾ صلی الله علیه وآله ﴿: أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِىٌّ بابُها ﴾
يكى از جالبترين نمونهها از ستايش امام على علیه السلام و ديگر امامان شيعه، رحل چوبى قرآن است كه در موزه هنر متروپولتين نيويورك نگهدارى مىشود. اين اثر احتمالا به اواخر سده هشتم تعلق دارد. اين رحل در كتيبه