معنای هنر شیعی-ج1-ص72
وصف بنا و تاريخ خاتمه كاشىكارى آن احاطه كرده كه از سرودههاى
« والا » شاعر كرمانشاهى و دو بيت مادّه تاريخ آن چنين است:
اين عزاخانه، چو از حُسنِ عمل گشت تمام سالِ تاريخش « والا » زِلبِ بانى خواست
گفت بانيش معاون، پىِ تاريخ بگو: كاين حسينيه زِما بهرِ عزاى شُهَداست
( 1336 )
از ديگر نقاشىهاى مذهبى صحن حسينيه مىتوان به نقش « امام حسين علیه السلام و فرزندانش به صورت سواره يا پياده در ميان نخلستان و صحرا اشاره كرد .» اين كاشىها تصاويرى از شخصيتهاى اسطورهاى و تاريخى را در رديف بالا نشان مىدهد كه اغلب برگرفته از صحنهها و وقايع شاهنامه فردوسى است .[1]
قسمت مركزى تكيه معاونالملك نامبُردار به « زينبيه » عمارتى صليبىشكل، مُسقَّف و گنبددار است. قسمت ساقه گنبد زينبيه هشت تابلو بهصورت نقاشى قهوهخانهاى دارد كه از ديگر قسمتهاى تكيه سالمتر باقى ماندهاند. تابلوهايى مانندِ: صحنهاى از عروج پيامبر صلی الله علیه وآله و ديدن حضرت على علیه السلام در معراج، ضمانت حضرت رضا علیه السلام از آهو، قربانىكردن حضرت اسماعيل علیه السلام توسط حضرت ابراهيم علیه السلام، نبرد حضرت على علیه السلام با
« مرحب » سردارِ خيبريان، صحنه مناظره حضرت رضا علیه السلام با ارباب اديان و مكتبخانه فرزندان حضرت على علیه السلام. در ساقه گنبد و همچنين در