معنای هنر شیعی-ج1-ص61
حلقه طلايىرنگ، دوازه حلقه ابر مانندِ كوچك ترسيم شده كه احتمالا به دوازده امام شيعيان و رسالت دين اسلام كه همان رسالت پيامبر صلی الله علیه وآله است، اشاره داشته و فقط به وسيله جانشينان صالح او به درستى انجام مىشود.
در اين دوره، نگارههاى پيامبر صلی الله علیه وآله و امام على علیه السلام با هالهاى نورانى همراه است و اين يكى از ويژگىهاى قابل توجه تصاوير شيعى در دوران تيمورى است كه از زمان بيرونى آغاز شده و به تدريج گسترش يافته است.
آثار الباقيه شامل تصاوير متعددى از فرستاده خداوند حضرت محمد صلی الله علیه وآله است كه در نسخه خطّى آن، شهادت امام حسين علیه السلام در كربلا بهطور كامل پردازش شده است .[1] در اين كتاب دو واقعه وجود دارد؛ يكى:
زمانى كه حضرت محمد صلی الله علیه وآله در غدير خم [2] امام على علیه السلام را به جانشينى خود
برگزيد و دوم: اختلاف پيامبر با مسيحيان نَجْران ( واقعه مباهله )[3] است. در
واقعه دوم حضرت محمد، امام على، فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسين: همگى زير عبا ايستادهاند. ابرى شگرف كه پيامبر و منسوبانش را در ميان گرفته، مىتواند نمودارِ نمادِ تقدس در نظر گرفته شود. تصويرگر اين نسخه خطى، تفسير شيعى تاريخ اسلام را با نمايش وقايعى كه اهميت نمادين براى جامعه دارند، حمايت مىكند. اين مسئله در نسخه بعدى نيز